 |
Οι
Πατέρες δεν έπαψαν ποτέ να διακονούν
αυτή την ανάγκη και να βοηθούν τον
άνθρωπο να περάσει από την αλογία των
παθών στον «κατ' αρετήν βίον» και την
έλλογη αγάπη προς το θεό. Και δεν
παραλείπουν να υπογραμμίζουν τη
δυνατότητα μεταστροφής των πονηρών παθών
σε πάθος Ένθεο και έρωτα για το Θεό, και
να προβάλλουν τη θέωση και τη διαρκή
κοινωνία του ανθρώπου με το θεό ως το
κατεξοχήν ιδανικό της Εκκλησίας.
Ο άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς εκφράζει με
ένα πολύ γνήσιο τρόπο αυτή τη δυνατότητα
και αυτό το ιδανικό. |
 |
Η κρίση
στη σχέση του ανθρώπου με το φυσικό
περιβάλλον του φαίνεται να απασχολεί
ιδιαίτερα το σύγχρονο κόσμο. Η μόλυνση
των ποταμών και των θαλασσών, η ρύπανση
της ατμόσφαιρας, ο αφανισμός των φυσικών
πηγών, η συσσώρευση ραδιενεργών
καταλοίπων και τόσα άλλα φαινόμενα
μαρτυρούν την ύπαρξη οξύτατης
οικολογικής κρίσεως, για την όποια συχνά
εκδηλώνεται ανησυχία. |
 |
Έχει
επανειλημμένα στους καιρούς μας
διατυπωθεί ως αίτημα η επάνοδος της
λατρείας σέ ενσυνείδητη βίωση του
μυστηρίου της Εκκλησίας. Άλλωστε η
λατρεία και μάλιστα η θεία Λειτουργία,
υπάρχει και τελείται ως αιώνια αποκάλυψη
της Εκκλησίας. Είναι ή πορεία του
Χριστιανού που οδηγεί διαμέσου της
λατρείας στην Εκκλησία, αλλά και
διαμέσου της Εκκλησίας στη λατρεία.
Ζητούμενο στην περίπτωση αυτή παραμένει
ή λατρευτική προσέγγιση της Εκκλησίας
και η εν κοινωνία βίωση της λατρείας. Η
καλλιέργεια γνήσιου λειτουργικού ήθους
κατά τη λατρεία, αλλά και μετά από
αυτήν, αποτελεί τον άξονα ολόκληρης της
πνευματικής ζωής του πιστού. |
 |
Οι
αντιλήψεις πού σχηματίζουν οι άνθρωποι
για τη ζωή και το θάνατο άλλα προπάντων
οι τοποθετήσεις και ο τρόπος πού βιώνουν
τις δύο αυτές πραγματικότητες εμφανίζουν
μεταξύ τους αρκετές ομοιότητες άλλα και
χαρακτηριστικές διαφορές, παρουσιάζουν
εμφανείς αντιστοιχίες άλλα και βασικές
αναντιστοιχίες.Ο τρόπος για παράδειγμα
βιώσεως και αντιμετωπίσεως του πόνου ή η
στάση στην ύπαρξη και τη στέρηση
παιδιών, η εύρεση νοήματος στη ζωή και ή
αξιολόγηση του γεγονότος του θανάτου, ό
σεβασμός ή η παραβίαση τής ζωής, άλλα
και ή μνήμη του θανάτου ή ο πανικός
απέναντι του, είναι θέματα κυριολεκτικά
ζωής και θανάτου, που κάνουν φανερή την
ανάγκη για σωστή τοποθέτηση και
αποτελεσματική αντιμετώπιση των
προβλημάτων τής ζωής. |
 |
Στο
βιβλίο αυτό συγκεντρώνονται συνολικά
δέκα κείμενα, που γράφτηκαν σε
διαφορετικές περιστάσεις και χρονικές
περιόδους. Άλλωστε αυτό επιμαρτυρείται
όχι μόνο από την ιδιαιτερότητα της
προβληματικής, αλλά και από τις
επαναλήψεις πού αναπόφευκτα υπάρχουν.
Ωστόσο, εκείνο που παραμένει κοινό είναι
ή εσωτερική τους συγγένεια. |
 |
Ή
ποιμαντική ορίζεται από τους Πατέρες της
Εκκλησίας ως «τέχνη τεχνών και επιστήμη
επιστημών». Κι αυτό, όχι
μόνο γιατί έχει σχέση με την
αντιμετώπιση των πιο εσωτερικών
καταστάσεων και των πιο υπαρξιακών
προβλημάτων του ανθρώπου, αλλά κυρίως
γιατί στοχεύει στη σωτηρία του. Με αλλά
λόγια έχει σκοπό να βοηθήσει τον άνθρωπο
να γίνει σώος, να βρει την αρχική του
ακεραιότητα και ολοκληρία. |
 |
Τhe
crisis in man's relationship with his
natural environment is of particular
concern to the modern world. The
pollution of rivers and seas,
atmospheric pollution, the destruction
of natural resources, the accumulation
of radioactive waste and so many other
phenomena bear witness to the existence
of an acute, disquieting ecological
crisis, and anxiety is often expressed
about this. |
 |
St.
Gregory Palamas was a monk of Mount
Athos. He also lived the life of a
hermit in a solitary cell outside of the
town of Veria (Bepoia) in northern
Greece, near the city of Thessaloniki,
where he would become Archbishop.
Throughout his life he devoted himself
to repentance, the ascetic struggle and
the keeping of the commandments of the
Lord. He was thus purified 'through the
streams of his tears' and granted the
experience of theosis. Enlightened by
the divine grace of the Holy Spirit, he
acquired deep spiritual wisdom and
became a gifted teacher of both the 'practical'
and the 'theoretical' aspects of the
spiritual life in Christ. |
|
|
|
|
