Σύνδεσμος Θηλασμού Ελλάδος

La Leche League Greece


Ο Θηλασμός του Μωρού με Γαστροοισοφαγική Παλινδρόμηση

 
 
Οι μητέρες γνωρίζουν όταν το μωρό τους πονάει. Το ξαφνικό απαρηγόρητο κλάμα, το συχνό ξύπνημα, ο εμετός κι άλλα προβλήματα στον τρόπο που θηλάζει, είναι όλα ενδείξεις ότι κάτι δεν πάει καλά. Οι μητέρες λοιπόν ανησυχούν, αναρωτιούνται τι συμβαίνει και το συζητούν με τον παιδίατρο.
 
Τα τελευταία χρόνια οι παιδίατροι έχουν συμπεράνει ότι πολλά από αυτά τα συμπτώματα οφείλονται σε μια πάθηση που λέγεται γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Αυτό σημαίνει ότι οι μυς στο άνοιγμα του στομαχιού, που κανονικά συγκρατούν το γάλα και το φαγητό μέσα σε αυτό μέχρι να αδειάσει μέσα στο λεπτό έντερο, ανοίγουν σε ανύποπτες στιγμές. Αυτό επιτρέπει στο περιεχόμενο του στομαχιού να επιστρέψει μέσα στον οισοφάγο, το μυïκό δηλαδή σωλήνα που οδηγεί από το στόμα στο στομάχι. Οι ενήλικες παθαίνουν το ίδιο όταν πάσχουν από πύρωση. Στα μωρά η παλινδρόμηση μπορεί να προκαλέσει εμετό, κολικούς, ξαφνικό ξύπνημα μέσα στη νύχτα, ακόμα κι άρνηση για τροφή.
 
Η παλινδρόμηση συνήθως σχετίζεται με ανωριμότητα. Ορισμένα μωρά που παρουσιάζουν συμπτώματα παλινδρόμησης μπορεί να δουν βελτίωση όταν γίνουν έξι μηνών και να ξεπεράσουν τελείως το πρόβλημα όταν γίνουν ενός έτους. Σε ορισμένα μωρά όμως μπορεί να διαρκέσει περισσότερο. Η θεραπεία για την παλινδρόμηση επικεντρώνεται στη μείωση της ταλαιπωρίας του μωρού μέχρι να ωριμάσει το πεπτικό του σύστημα κι έτσι να εξαφανιστούν και τα συμπτώματα.
 
Παρόλο που είναι πολύ σπάνιο η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση να γίνει σοβαρό ιατρικό πρόβλημα, η φροντίδα του μωρού που υποφέρει από παλινδρόμηση μπορεί να παρουσιάσει δυσκολίες. Όταν ένα μωρό είναι ανήσυχο και κλαίει, συνήθως οι μητέρες κατηγορούν τον εαυτό τους ή το γάλα τους. Χάνουν επίσης τον ύπνο τους επειδή ξυπνούν συχνά τη νύχτα. Πολλές φορές όταν οι γονείς ανακαλύψουν ότι όλα αυτά τα προβλήματα προέρχονται από την παλινδρόμηση, αυτό τους βοηθάει να τα αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη ευκολία.
 
Η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι λιγότερο συχνή και σοβαρή σε μωρά που θηλάζουν. Αν το μωρό σας υποφέρει από παλινδρόμηση είναι σημαντικό να θυμάστε ότι το γάλα σας είναι η καλύτερη τροφή για κείνο. Όλα τα προβλήματα του ταΐσματος που προέρχονται από την παλινδρόμηση μπορούν να ξεπεραστούν και να αντιμετωπιστούν και γενικά κι εσείς και το μωρό σας θα ωφεληθείτε από τη συνέχιση του θηλασμού.
 
 
Πώς γίνεται η διάγνωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης;
 
Παλαιότερα πίστευαν ότι η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση ήταν σπάνια σε νήπια και παιδιά, σήμερα όμως οι παιδίατροι πιστεύουν ότι είναι αρκετά συνηθισμένη. Η διάγνωσή της συνήθως βασίζεται στην περιγραφή της συμπεριφοράς του μωρού από τους γονείς του. Τα συμπτώματα της παλινδρόμησης διαφέρουν από μωρό σε μωρό, επομένως οι γονείς και ο παιδίατρος πρέπει να εξετάσουν την όλη εικόνα για να αποφασίσουν αν οι δυσκολίες του μωρού προέρχονται από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Τα συμπτώματα και οι επιπλοκές της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης περιλαμβάνουν:
   
Πολλά απόλυτα φυσιολογικά και υγιή μωρά μπορεί να έχουν ορισμένα από αυτά τα συμπτώματα, χωρίς να πάσχουν από παλινδρόμηση. Παρόλα αυτά όμως, ορισμένα μωρά που παρουσιάζουν μονάχα ένα-δυο από αυτά τα συμπτώματα έχουν σοβαρό πρόβλημα παλινδρόμησης. Συνήθως η παλινδρόμηση δεν θεωρείται πρόβλημα εκτός κι αν το μωρό είναι πραγματικά ανήσυχο ή παρουσιάζει περιπλοκές από φλεγμονή στους ιστούς του οισοφάγου ή αναρρόφηση του περιεχομένου του στομαχιού.
 
Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις που κάνουν οι γιατροί για τη διάγνωση της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης, αλλά τα αποτελέσματά τους μπορεί να είναι ασαφή. Η δική σας παρατήρηση και η αναφορά των συμπτωμάτων είναι τα πολυτιμότερα εργαλεία στα χέρια του παιδιάτρου προκειμένου να διαγνώσει τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
 
Γιατί το παιδί μου; Η πλειοψηφία των παιδιών που υποφέρουν από παλινδρόμηση υποφέρουν από αυτά τα συμπτώματα χωρίς να υπάρχει κάποια συγκεκριμένη αιτία. Παρόλα αυτά όμως, ορισμένα παιδιά έχουν περισσότερες πιθανότητες από άλλα να έχουν αυτή την πάθηση. Τα πρόωρα μωρά συχνά παρουσιάζουν γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση μαζί με άλλα προβλήματα που προέρχονται από την ανωριμότητά τους. Μωρά με άλλα προβλήματα υγείας, όπως αυτά με νευρολογικές και μυïκές δυσκολίες, με κυστική ίνωση, άσθμα και άλλες πνευμονικές παθήσεις, συχνά υποφέρουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Πολλά από τα μωρά στα οποία χρησιμοποιείται συσκευή ελέγχου της άπνοιας λόγω του αυξημένου κινδύνου που έχουν από το Σύνδρομο του Αιφνίδιου Θανάτου (Θάνατος της Κούνιας), παρουσιάζουν παλινδρόμηση.
 
Πότε θα γίνει καλά; Η εμφάνιση των συμπτωμάτων της παλινδρόμησης μπορεί να είναι σταδιακή. Πολλοί γονείς αναφέρουν ότι το μωρό τους ποτέ δε φαινόταν να είναι τελείως ευχαριστημένο, αλλά παρουσίασε εμφανή επιδείνωση όταν ήταν δύο με τεσσάρων μηνών. Επειδή ορισμένοι παιδίατροι δεν έχουν μεγάλη εμπειρία σε περιπτώσεις παλινδρόμησης, ορισμένες φορές δε γίνεται σωστή διάγνωση για αρκετό χρονικό διάστημα. Γενικά, η πάθηση αυτή βελτιώνεται μέχρι τα πρώτα γενέθλια του μωρού. Ορισμένα μωρά όμως παρουσιάζουν βελτίωση νωρίτερα, ενώ άλλα χρειάζονται περισσότερο χρόνο. Όπως κάθε μωρό είναι διαφορετικό, έτσι και η εμπειρία του κάθε μωρού με την παλινδρόμηση διαφέρει – ορισμένες μάλιστα φορές ριζικά.
 
Ποιές είναι οι επιλογές θεραπείας; Οι γονείς μπορούν να εξετάσουν έναν αριθμό επιλογών για τη θεραπεία του μωρού τους που έχει γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Συνήθως συνιστάται η τοποθέτηση του μωρού σε όσο το δυνατό πιο όρθια θέση και για όσο το δυνατό μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Συχνά επίσης συνιστάται η συμπύκνωση της υγρής τροφής με κρέμα (δημητριακά) ακόμα και σε μωρά πολύ μικρής ηλικίας. Ο γιατρός επίσης μπορεί να προτείνει στη θηλάζουσα μητέρα να αφαιρέσει ορισμένες τροφές από το διαιτολόγιό της. Αν κανένα από αυτά τα μέτρα δε βελτιώσουν τα συμπτώματα του μωρού ή το μωρό συνεχίζει να είναι ανήσυχο και να έχει κι άλλα προβλήματα υγείας, το επόμενο βήμα είναι να του δοθεί κάποιο φάρμακο που μειώνει τα οξέα και βοηθάει το στομάχι του να αδειάσει πιο γρήγορα. Η χειρουργική επέμβαση είναι η έσχατη λύση στην περίπτωση ενός μωρού που δεν ανταποκρίνεται καθόλου στις θεραπευτικές αγωγές και το οποίο έχει επίσης επικίνδυνες επιπλοκές από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση.
 
 
Ο θηλασμός του μωρού με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση
 
Όλοι οι γονείς θέλουν να δώσουν στο μωρό τους την καλύτερη δυνατή αρχή στη ζωή του. Ο θηλασμός είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη διατροφή για ένα μωρό. Το ανθρώπινο γάλα του προσφέρει μια τέλεια ισορροπία σε πρωτεΐνες, λίπη, αμινοξέα, βιταμίνες, μεταλλικά στοιχεία, σίδηρο και ασβέστιο. Το μητρικό γάλα αποτελεί και τον «πρώτο εμβολιασμό» του μωρού, προσφέροντάς του προστασία από συνηθισμένες ασθένειες καθώς και διάφοραπροβλήματα υγείας στη μετέπειτα ζωή του. Τα παιδιά που θηλάζουν παρουσιάζουν λιγότερες ωτίτιδες, αλλεργίες, ασθένειες του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού συστήματος καθώς και Σύνδρομο του Αιφνίδιου Θανάτου.
 
Ο θηλασμός ωφελεί επίσης και τη μητέρα. Οι μητέρες που θηλάζουν προστατεύονται από τον καρκίνο του μαστού, των ωοθηκών και της μήτρας, σε σχέση με τις μητέρες που δίνουν στο μωρό τους ξένο γάλα. Οι θηλάζουσες μητέρες πάσχουν επίσης από λιγότερες μολύνσεις της ουροδόχου οδού κι έχουν μειωμένο κίνδυνο να παρουσιάσουν οστεοπόρωση. Ο θηλασμός βοηθάει ακόμα και στη μείωση του βάρους μετά τη γέννα.
 
Τα πλεονεκτήματα του θηλασμού για τα μωρά με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Είναι σημαντικό να υπενθυμίζετε στον εαυτό σας τα πλεονεκτήματα του θηλασμού για τη μητέρα και το μωρό. Ορισμένες φορές είναι εύκολο να απορροφηθεί κανείς μέσα στο πρόβλημα της παλινδρόμησης και να ξεχάσει τα βασικά. Τα πλεονεκτήματα του θηλασμού είναι ακόμα πιο σημαντικά για το μωρό με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, από το μωρό που δεν πάσχει από αυτήν.
 
Έχει παρατηρηθεί ότι τα θηλάζοντα μωρά με παλινδρόμηση έχουν λιγότερα καθώς και λιγότερο σοβαρά επεισόδια παλινδρόμησης, από αυτά που παίρνουν τυποποιημένο γάλα. Ορισμένα μάλιστα θηλάζοντα μωρά με παλινδρόμηση παρουσιάζουν ακόμα και λιγότερα συμπτώματα. Το ανθρώπινο γάλα είναι πιο εύπεπτο από το ξένο και αδειάζει από το στομάχι στο μισό χρόνο. Αυτό είναι πολύ σημαντικό, επειδή η καθυστέρηση του αδειάσματος του περιεχομένου του στομαχιού μπορεί να επιβαρύνει την παλινδρόμηση. Όσο λιγότερο χρόνο παραμένει το γάλα μέσα στο στομάχι, τόσες λιγότερες ευκαιρίες έχει για να ανέβει προς τον οισοφάγο. Το ανθρώπινο γάλα είναι επίσης λιγότερο ενοχλητικό στον οισοφάγο από το τυποποιημένο.
 
Ένα από τα σημαντικότερα πλεονεκτήματα του θηλασμού για τη μητέρα και το μωρό είναι το πόσο κοντά τους φέρνει. Το να δείξει κανείς την αγάπη και τη φροντίδα του σε ένα μωρό που συχνά είναι πολύ ανήσυχο, είναι συνήθως αρκετά δύσκολο. Είναι εύκολο να κατακλυστεί κανείς από την ειδική φροντίδα που χρειάζεται το μωρό και να αγχωθεί πολύ από το κλάμα και την ανησυχία του. Οι μητέρες που θηλάζουν όμως δέχονται μια επιπλέον τόνωση από τις ορμόνες που τις βοηθούν να αντιμετωπίσουν το άγχος. Η προλακτίνη ( η ορμόνη ρύθμισης της παραγωγής του γάλατος) και η ωκυτοκίνη ( η ορμόνη που ενεργοποιεί το αντανακλαστικό της έκκρισης του γάλατος), χαλαρώνουν τη μητέρα, κάτι που το έχει μεγάλη ανάγκη. Τα μωρά θηλάζουν συχνά και το σώμα της μητέρας ανταποκρίνεται στο μωρό της παράγοντας περισσότερο γάλα. Αυτό το σύστημα παραγωγής και ζήτησης βοηθάει τη μητέρα να μάθει να ανταποκρίνεται στο μωρό της κι αυτό είναι πολύ σημαντικό όταν εκείνο πάσχει από παλινδρόμηση. Χρειάζεται να ξέρει ότι η μητέρα του νοιάζεται γι’αυτό, ακόμα και όταν δεν μπορεί να εξαλείψει τον πόνο του. Η μητέρα που θηλάζει μαθαίνει να εμπιστεύεται το φυσικό μητρικό της ένστικτο. Συνεχίζοντας να θηλάζει το μωρό της και γνωρίζοντας ότι το γάλα της το βοηθάει να μεγαλώσει και να αναπτυχθεί, η αυτοπεποίθηση της μητέρας ενισχύεται σημαντικά. Είναι η μόνη που μπορεί να προσφέρει στο μωρό της αυτή την εξαιρετική διατροφή. Οι γιατροί και οι νοσοκόμες μπορεί να κάνουν πολλά πράγματα για να βοηθήσουν ένα μωρό με παλινδρόμηση, αλλά δεν μπορούν να το θηλάσουν.
 
Προβλήματα με το τάισμα. Ο θηλασμός ενός μωρού με παλινδρόμηση μπορεί να μην είναι μια εύκολη υπόθεση. Αυτά τα μωρά είναι τόσο έξυπνα! Συχνά συνειδητοποιούν ότι όταν τρώνε, αρχίζουν να πονάνε. Η άρνηση τροφής επομένως είναι κάτι πολύ λογικό γι’αυτά, σαν ένας τρόπος ανακούφισης του πόνου. Άλλα μωρά με παλινδρόμηση ανακαλύπτουν ότι λίγο γάλα σε μικρή ροή τα ανακουφίζει κι έτσι θέλουν να θηλάζουν συνεχώς, χωρίς ποτέ να φαίνονται ικανοποιημένα. Αντίθετα, άλλα μωρά μπορεί να «καταβροχθίζουν» πολύ γάλα και λίγα λεπτά μετά το γεύμα να το βγάζουν. Όλες αυτές οι περιπτώσεις μπορεί να κάνουν τους γονείς να αναρωτιούνται κατά πόσο ο θηλασμός είναι η καλύτερη επιλογή για το μωρό τους.
 
Η αλλαγή όμως σε τυποποιημένο γάλα δεν κάνει το τάισμα πιο εύκολο. Πρώτα από όλα, το τάισμα με μπιμπερό χρειάζεται αρκετό εξοπλισμό. Κατόπιν, θα πρέπει να επιλεγεί η μάρκα του τυποποιημένου γάλατος. Οι περισσότεροι γονείς αλλάζουν πολύ συχνά μάρκες όταν το μωρό τους πάσχει από παλινδρόμηση, με την ελπίδα να βρουν κάποια που να μπορεί να την ανεχθεί. Οι αλλεργίες στο ξένο γάλα δεν είναι κάτι ασυνήθιστο σε μωρά με παλινδρόμηση. Αυτό σημαίνει μεγαλύτερη ανησυχία από την πλευρά του μωρού, πιο συχνές επισκέψεις στο γιατρό και επομένως περισσότερα ιατρικά έξοδα. Πολλά μωρά καταλήγουν να χρειάζονται τυποποιημένο γάλα με συνταγή που κοστίζει πολύ και συχνά αυτό το κόστος δεν καλύπτεται από την ασφάλεια. Όταν ένα μωρό αρνείται να φάει, το ξένο γάλα θα πρέπει να πεταχτεί και αργότερα να ετοιμαστεί από την αρχή. Τα προβλήματα του ταΐσματος επιμένουν αλλά τώρα το μωρό έχει χάσει κι όλα τα πλεονεκτήματα του θηλασμού.
 
Πάντα όμως υπάρχει μια παραγωγή φρέσκου μητρικού γάλατος. Είναι πάρα πολύ σπάνιο για ένα μωρό να είναι αλλεργικό στο μητρικό γάλα. Το μητρικό γάλα ετοιμάζεται πολύ εύκολα: δεν χρειάζεται αναμείξεις, μετρήσεις, αποστειρώσεις και φυσικά το μητρικό γάλα είναι δωρεάν!
 
 
Τα βασικά για το θηλασμό
 
Τα βασικά για το θηλασμό είναι τα ίδια για τα μωρά με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση όπως και για τα υπόλοιπα μωρά, με τη διαφορά όμως ότι όταν έχει κανείς ένα μωρό που αντιμετωπίζει δυσκολίες θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στον τρόπο που εκείνο θηλάζει. Εκτός των άλλων, το να ξέρετε ότι το μωρό σας θηλάζει καλά, σας καθησυχάζει ότι ο θηλασμός είναι η σωστή επιλογή γι’αυτό. Μια καλή γνώση των βασικών θεμάτων του θηλασμού θα σας βοηθήσει να εξετάσετε και να βρείτε λύσεις σε προβλήματα που μπορεί να εμφανιστούν.
 
Παρόλο που ο θηλασμός είναι μια φυσική διαδικασία, μπορεί να μην έρθει με φυσικότητα σε μια νέα μητέρα. Οι σημερινές γυναίκες δε μεγαλώνουν βλέποντας γύρω τους άλλες γυναίκες να θηλάζουν τα μωρά τους, επομένως στην αρχή μπορεί να νοιώθουν άβολα. Ο θηλασμός είναι μια τέχνη που μαθαίνεται. Όπως όλες οι άλλες τέχνες, έτσι κι εκείνος μπορεί να χρειαστεί λίγη εξάσκηση μέχρι η μητέρα και το μωρό να αποκτήσουν πείρα.
 
Η τοποθέτηση του μωρού στο στήθος. Ο τρόπος που τοποθετείται ένα νεογέννητο στο στήθος είναι πολύ σημαντικός για την αποφυγή των ερεθισμένων θηλών καθώς επίσης και για να μπορέσει το μωρό να θηλάσει αποτελεσματικά από το στήθος. Ο τρόπος τοποθέτησης ενός μωρού με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση στο στήθος μπορεί επίσης να βοηθήσει στο να μείνει το γάλα στο στομάχι του. Υπάρχουν πολλοί εναλλακτικοί τρόποι από τους οποίους μπορείτε να επιλέξετε όταν τοποθετείτε το μωρό στο στήθος. Καθώς το μωρό σας μεγαλώνει, οι λεπτομέρειες του τρόπου τοποθέτησης θα έρθουν με φυσικότητα και οι δύο σας θα βρείτε κάποιες (ακόμα και ασυνήθιστες) στάσεις που προτιμάτε.
 
Πολλές μητέρες βρίσκουν ότι η «κλασική» στάση όπου κρατούν το μωρό στην αγκαλιά τους είναι και η ευκολότερη. Η μητέρα κάθεται καθιστή (μπορεί να χρειαστεί ένα μαξιλάρι πίσω στην πλάτη της για υποστήριξη) και κρατάει το κεφάλι του μωρού στην εσωτερική γωνία του αγκώνα της με το χέρι της να κρατάει τον ποπό ή το μπούτι του. Το μωρό θα πρέπει να είναι ξαπλωμένο στο πλάι του, κοιτάζοντας τη μητέρα του. Δεν θα πρέπει να χρειάζεται να γυρίσει το κεφάλι του για να πιάσει το στήθος και το στόμα του θα πρέπει να βρίσκεται στο επίπεδο της θηλής. Μπορεί να χρειαστούν ένα-δυο μαξιλάρια για να φέρουν το μωρό στο σωστό ύψος. Για το μωρό με παλινδρόμηση, που έχει προβλήματα και πνίγεται κατά τη διάρκεια του θηλασμού, η μητέρα μπορεί να χρειαστεί να τροποποιήσει κάπως αυτή τη στάση γέρνοντας λιγάκι προς τα πίσω, στηριγμένη πάνω σε μαξιλάρια, έτσι ώστε το στήθος της να «κοιτάζει» προς τα πάνω και ο λαιμός του μωρού να είναι λίγο ψηλότερα από τη θηλή. Ένα μωρό με παλινδρόμηση μπορεί να έχει λιγότερη δυσκολία να κρατήσει το γάλα στο στομάχι του αν κρατηθεί σε μια κάπως όρθια στάση κατά τη διάρκεια του θηλασμού, στηριγμένο είτε στα χέρια της μητέρας του, είτε πάνω σε σκληρά μαξιλάρια.
 
Πολλές μητέρες έχουν ανακαλύψει ότι ο θηλασμός στην ξαπλωτή στάση είναι πολύ βολικός και για κείνες αλλά και για το μωρό τους. Όταν το μωρό έχει παλινδρόμηση μπορείτε να δοκιμάσετε τη στάση όπου εσείς βρισκόσαστε ξαπλωμένη και το μωρό είναι από πάνω σας, κοιλιά-με-κοιλιά. Αυτή η στάση είναι συνήθως πιο άνετη όταν είσαστε σε μισοξαπλωμένη θέση και όχι τελείως ανάσκελα με ίσια πλάτη. Το μωρό θηλάζει με το πρόσωπό του πάνω στο στήθος. Αυτή η στάση μπορεί επίσης να βοηθήσει όταν το μωρό αντιδρά έντονα στο αντανακλαστικό της έκκρισης του γάλατος ή όταν το μωρό «πνίγεται». Αν θηλάζετε ξαπλωμένη στο πλάι αντικριστά στο μωρό, τότε ανεβάστε το κεφάλι του πάνω στο μπράτσο σας καθώς θηλάζει. Χρησιμοποιήστε ένα μαξιλάρι πίσω από τη μέση σας, έτσι ώστε να απομακρύνετε ελαφρά το σώμα σας από το μωρό για να έρθει η θηλή στο σωστό ύψος.
 
Μπορεί επίσης να δοκιμάσετε να θηλάσετε το μωρό σας ενώ στέκεστε όρθια και πηγαινοέρχεστε. Ορισμένες φορές η κίνηση ηρεμεί ένα ανήσυχο μωρό ή αποσπά την προσοχή ενός μωρού που διστάζει να θηλάσει και έτσι πιάνει το στήθος. Ένας «μάρσιπος αγκαλίτσα» ή ένας κλασικός μάρσιπος που φοριέται μπροστά μπορεί να βοηθήσει. Βεβαιωθείτε ότι το μωρό είναι έτσι τοποθετημένο ώστε να μη διπλώνεται στη μέση του, ούτε να χρειάζεται να γυρίσει το κεφάλι του ή να τεντωθεί για να πιάσει το στήθος.
 
Όπως θα έχετε ίσως μέχρι στιγμής μαντέψει, υπάρχουν τόσες στάσεις θηλασμού, όσες και ζευγάρια μητέρας-μωρού που θηλάζουν. Επομένως, προσπαθήστε να είσαστε δημιουργική και να βρείτε κάποιες που βολεύουν και τους δυο σας.
 
Το πιάσιμο του στήθους. Είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι το μωρό έχει πιάσει σωστά το στήθος όταν θηλάζει. Αν το έχει πιάσει λάθος, αυτό σημαίνει ότι το μωρό δεν μπορεί να πάρει αρκετό γάλα και οι θηλές της μητέρας μπορεί να ερεθιστούν. Ενώ το μωρό θηλάζει, θα πρέπει να στηρίζετε το στήθος σας με τον αντίχειρα από πάνω και τα υπόλοιπα δάχτυλα από κάτω. (Αυτό είναι απαραίτητο με ένα νεογέννητο μωρό, αλλά όχι και τόσο σημαντικό όταν το μωρό μεγαλώσει.) Το μωρό θα πρέπει να ανοίξει διάπλατα το στόμα του σαν να χασμουριέται όταν παίρνει το στήθος. Για να το βοηθήσετε να ανοίξει το στόμα του, προσπαθήστε να του γαργαλήσετε τα χείλια με τη θηλή σας. Περιμένετε να ανοίξει το στόμα του πολύ και μόλις το κάνει, τραβήξτε το γρήγορα πάνω στο στήθος. Το μωρό θα πρέπει να πάρει μέσα στο στόμα του ένα αρκετά μεγάλο μέρος από την άλω, τη σκούρα περιοχή γύρω από τη θηλή. Τα χείλια του θα πρέπει να είναι γυρισμένα προς τα έξω και χαλαρά και η γλώσσα του να πιάνει από κάτω την άλω. Αν το μωρό δεν ανοίγει αρκετά το στόμα του, μπορείτε να το βοηθήσετε να το κάνει πιέζοντας ελαφρά αλλά σταθερά προς τα κάτω το πιγούνι του με το δείκτη του χεριού σας που στηρίζει το στήθος.
 
Όταν το μωρό έχει πιάσει σωστά το στήθος και θηλάζει καλά, τότε μπορείτε να παρατηρήσετε μια κίνηση μπροστά από τα αυτιά του καθώς κινεί τα σαγόνια του. Μόλις το γάλα σας «κατέβει» (ορισμένες μητέρες αισθάνονται μια γαργαλιστική αίσθηση στα στήθη τους, ενώ άλλες δεν αισθάνονται τίποτα) θα πρέπει να ακούσετε το μωρό να καταπίνει μετά από κάθε μία-δυο ρουφηξιές που παίρνει. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι καλύτερο να αφήσετε το μωρό να αποφασίσει πότε πήρε αρκετό γάλα από το ένα στήθος και είναι έτοιμο για το δεύτερο.
 
Συχνότητα. Τα περισσότερα μωρά δεν ντρέπονται να σας δείξουν ότι ήρθε η ώρα για να θηλάσουν. Όταν όμως η παλινδρόμηση περιπλέκει το θέμα του ταΐσματος, τότε οι μητέρες μπορεί να χρειαστεί να υπενθυμίζουν στο μωρό τους πότε πρέπει να θηλάσει. Το μωρό θα πρέπει να θηλάζει τουλάχιστον κάθε δύο-τρεις ώρες στη διάρκεια των πρώτων εβδομάδων ή τουλάχιστον οχτώ με δώδεκα φορές την ημέρα. Αν χρειαστεί, ξυπνήστε ένα πολύ νυσταγμένο μωρό.
 
Το μωρό θα πρέπει να θηλάζει καλά και για αρκετό χρονικό διάστημα από το ένα ή και τα δύο στήθη στη διάρκεια του κάθε θηλασμού. Παρατηρήστε τον τρόπο που θηλάζει. Αν το μωρό θηλάζει και καταπίνει αποτελεσματικά, αφήστε το να τελειώσει από το στήθος. Αν δεν θηλάζει καλά, ούτε καταπίνει συχνά, τότε μπορείτε να προσπαθήσετε να του αλλάξετε στήθος για να το ενθαρρύνετε να θηλάσει για περισσότερη ώρα. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να αλλάξετε στήθος αρκετές φορές στη διάρκεια του κάθε θηλασμού, κάθε φορά που το μωρό σταματάει να θηλάζει αποτελεσματικά. Βεβαιωθείτε ότι το ακούτε να θηλάζει και να καταπίνει για δέκα με είκοσι λεπτά σε κάθε γεύμα. Είναι σημαντικό το μωρό να παίρνει το τελικό γάλα που είναι πλούσιο σε θερμίδες και το οποίο έρχεται στο τέλος του κάθε θηλασμού. Το τελικό γάλα είναι κι αυτό που αυξάνει καλά το βάρος του.
 
Παίρνει αρκετό γάλα; Πολλοί γονείς αναρωτιούνται για το πώς μπορούν να βεβαιωθούν ότι το μωρό τους παίρνει αρκετό γάλα. Ένας εύκολος τρόπος για να βεβαιωθείτε ότι το μωρό σας παίρνει αρκετά υγρά είναι να μετρήσετε τις βρεγμένες και τις λερωμένες πάνες του. Μια ένδειξη ότι το μωρό παίρνει αρκετό γάλα είναι να έχει τουλάχιστον έξι βρεγμένες βαμβακερές ή πέντε πάνες μιας χρήσης την ημέρα. Ένα μωρό μικρότερο των έξι εβδομάδων θα πρέπει επίσης να έχει δύο με πέντε λερωμένες πάνες την ημέρα. Όταν το μωρό είναι μεγαλύτερο, η συχνότητα των κενώσεων μπορεί να ποικίλλει. Οι κενώσεις ενός μωρού που θηλάζει είναι κίτρινες, κιτρινοπράσινες ή μουσταρδί στο χρώμα και η υφή τους είναι μαλακή και ασχηματοποιημένη. Πράσινες, νερουλές κενώσεις μπορεί να είναι ένδειξη ότι το μωρό δεν παίρνει αρκετό από το τελικό γάλα που είναι πλούσιο σε λιπαρά και θερμίδες και που έρχεται στο τέλος του κάθε θηλασμού.
 
Τα μωρά που θηλάζουν μπορεί να παίρνουν βάρος με διαφορετικό ρυθμό από αυτό των μωρών που τρέφονται με τυποποιημένο γάλα. Επομένως, παρόλο που η αύξηση του βάρους είναι σημαντική, δεν είναι κι ο μόνος τρόπος για να διαπιστώσετε αν το μωρό παίρνει αρκετό γάλα. Στα μωρά που θηλάζουν η αύξηση του βάρους τους μειώνεται γύρω στον τέταρτο με έκτο μήνα. Στο δεύτερο μισό του πρώτου χρόνου της ζωής τους, τα θηλάζοντα μωρά είναι συνήθως λίγο πιο λεπτά από τα μωρά που παίρνουν ξένο γάλα, αν και γενικά η αύξηση του βάρους είναι κάτι πολύ προσωπικό.
 
Οι ώρες του ύπνου. Οι ώρες του ύπνου του μωρού σας μπορεί να είναι η καλύτερη στιγμή για να του δώσετε λίγο επιπλέον γάλα. Αν ξαπλώσετε μαζί του για να το θηλάσετε, έτσι θα ξεκουραστείτε κι εσείς λίγο παραπάνω. Μην παραμελείτε τους βραδινούς θηλασμούς. Αν το μωρό ξυπνάει συχνά για να θηλάσει αυτό μπορεί να είναι πολύ καλό, παρόλο που επιφανειακά φαίνεται σαν κάτι αρνητικό. Τα μωρά με παλινδρόμηση συνήθως ξυπνούν πιο συχνά, επομένως εκμεταλλευτείτε το αυτό για να το θηλάσετε.
 
Πολλές οικογένειες διαλέγουν να κρατήσουν το μωρό τους που θηλάζει στο κρεβάτι τους για να διευκολύνουν τους βραδινούς θηλασμούς. Αυτό μπορεί να σημαίνει περισσότερο ύπνο για ολόκληρη την οικογένεια, όχι μόνο για τη μητέρα. Πολλές γυναίκες μπορούν να ξανακοιμηθούν αμέσως μόλις το μωρό αρχίσει να θηλάζει. Μια πρόσφατη έρευνα ανακάλυψε ότι τα μωρά που κοιμούνται με τις μητέρες τους θηλάζουν σχεδόν τρεις φορές πιο συχνά από εκείνα που κοιμούνται στο διπλανό δωμάτιο. Αυτό μπορεί να είναι ένα πραγματικό βοήθημα για να ενθαρρύνει κανείς ένα διστακτικό μωρό να θηλάσει συχνά. Οι νυχτερινοί θηλασμοί επίσης μπορεί να ηρεμήσουν γρήγορα ένα μωρό που ξυπνάει συχνά. Θα ξεκουραστείτε περισσότερο αν θηλάσετε το μωρό σας στο κρεβάτι σας από ότι αν σηκώνεστε για να το κουνάτε περπατώντας για να ξανακοιμηθεί.
 
Το να βρει κανείς μια καλή θέση ύπνου για το μωρό με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, αποτελεί πιθανότατα και τη μεγαλύτερη δυσκολία στην φροντίδα του. Αν ο παιδίατρος σας έχει συστήσει μια επικλινή στάση ύπνου για το μωρό σας, μπορεί να θέλετε να εξετάσετε προσεκτικά τις επιλογές που έχετε. Πολλές θηλάζουσες μητέρες προτιμούν το μωρό τους να κοιμάται μαζί τους και να το θηλάζουν στη διάρκεια της νύχτας. Ο παιδίατρος μπορεί να συστήσει να κοιμάται το μωρό σε κούνια με το στρώμα ανασηκωμένο σε γωνία 45 μοιρών (ή και μεγαλύτερη). Θα μπορούσατε να μεταφέρετε την κούνια του μωρού δίπλα στο κρεβάτι σας και να αφαιρέσετε τα ροδάκια της, μειώνοντας έτσι το ύψος της ώστε το ανασηκωμένο κεφάλι του μωρού να είναι στο ίδιο ύψος με το στρώμα σας. Με αυτό τον τρόπο θα μπορείτε να το ηρεμήσετε και να το θηλάσετε με μεγαλύτερη ευκολία. Μπορεί ακόμα να αποφασίσετε να κρατήσετε το μωρό στο κρεβάτι σας, έστω κι αν σημαίνει ότι κοιμάται ίσια πάνω σε αυτό κι όχι σε ανασηκωμένη θέση. Ο γιατρός σας μπορεί να συμφωνήσει να σας επιτρέψει να δοκιμάσετε διαφορετικές στάσεις ύπνου για μια-δυο εβδομάδες για να δει τι είναι αυτό που ταιριάζει καλύτερα σε σας και το μωρό σας.
 
 
Πώς να ξεπεράσετε τις συνηθισμένες δυσκολίες
 
Μπορεί να υπάρξουν ορισμένες ασυνήθιστες δυσκολίες στο θηλασμό ενός μωρού με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζει μια μητέρα είναι ότι το μωρό της είναι ανήσυχο. Είναι λοιπόν σημαντικό να βρείτε υποστήριξη για την οικογένεια και τον εαυτό σας, όταν οι συνθήκες γίνουν πολύ αγχώδεις. Όταν η φροντίδα του μωρού γίνεται πολύ κουραστική, ζητήστε από μια φίλη, συγγενή ή γειτόνισσα να έρθει να σας βοηθήσει, π.χ. φτιάχνοντας (ή φέρνοντας) ένα φαγητό ή προσέχοντας το μωρό ενώ παίρνετε έναν υπνάκο ή κάνετε ένα μπάνιο. Φροντίζοντας τον εαυτό σας, η φροντίδα του μωρού θα σας φαίνεται λιγότερο δύσκολη.
 
Το μωρό που διστάζει να θηλάσει. Γενικά, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση προκαλεί πόνο όταν το μωρό θηλάζει. Δεν προκαλεί έκπληξη λοιπόν το γεγονός ότι ορισμένα μωρά που πάσχουν από παλινδρόμηση συχνά αρνιούνται να φάνε. Υπάρχουν πολλοί τρόποι για να καταφέρετε ένα μωρό να θηλάσει:
   
Όλες αυτές οι ιδέες δε θα βοηθήσουν όλα τα μωρά με παλινδρόμηση. Δοκιμάστε μερικές μέχρι να ανακαλύψετε ποιες είναι αυτές που ταιριάζουν σε σας και το μωρό σας.
 
Είναι πολύ σημαντικό να είσαστε σε συχνή επαφή με τον παιδίατρο στη διάρκεια σοβαρών περιπτώσεων άρνησης τροφής. Αν εσείς κι ο γιατρός αποφασίσετε ότι το μωρό χρειάζεται συμπλήρωμα, προσπαθήστε να μην αποθαρρυνθείτε από αυτό το γεγονός. Συνήθως είναι ένα προσωρινό μέτρο μέχρι το μωρό να πάει καλύτερα. Το συμπλήρωμα δεν χρειάζεται να είναι ξένο γάλα σε μπιμπερό! Εσείς φτιάχνετε και το καλύτερο συμπλήρωμα μέσα στο γάλα σας. Μπορείτε να βγάλετε το γάλα σας στο τέλος του κάθε ταΐσματος και έτσι να πάρετε το πλούσιο τελικό γάλα για να το χρησιμοποιήσετε σαν συμπλήρωμα.
 
Μπορείτε να δώσετε το επιπλέον γάλα με ένα κυπελλάκι, μια σύριγγα, ένα κουταλάκι ή με τη συσκευή του συμπληρωματικού ταΐσματος (μια συσκευή που επιτρέπει τη λήψη συμπληρώματος μέσα από ένα σωληνάκι ενώ το μωρό θηλάζει από το στήθος ή το δάχτυλο ενός από τους γονείς). Δεν υπάρχει ανάγκη να χρησιμοποιήσετε κάποια τεχνητή θηλή. Πολύ μικρά μωρά επίσης μπορεί να πάθουν σύγχυση θηλών αν τους δοθούν πλαστικές θηλές. Αυτό σημαίνει ότι προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν την τεχνική ταΐσματος από το μπουκάλι στο στήθος. Αυτή όμως δεν είναι αποτελεσματική στο στήθος κι έτσι χρειάζεται να ξαναμάθουν πώς να θηλάζουν.
 
Η «φτωχή» αύξηση βάρους. Η «φτωχή» αύξηση βάρους συνήθως συμβαδίζει με την άρνηση για τροφή. Κρατήστε λογαριασμό στις βρεγμένες πάνες και τις κενώσεις του μωρού μέσα στο εικοσιτετράωρο. Αυτό μπορεί να σας φανεί χρήσιμο για να διαπιστώσετε το κατά πόσον το μωρό τρέφεται αρκετά.
 
Θα πρέπει να θηλάζετε συχνά και όσο το δυνατόν γίνεται να αφήνετε το μωρό να τελειώνει το ένα στήθος πριν του αλλάξετε πλευρά. Αν το μωρό φαίνεται να χάνει ενδιαφέρον ή η προσοχή του αποσπάται εύκολα, μπορεί να χρειαστεί να εναλλάσσετε επαναληπτικά στήθος κατά τη διάρκεια του θηλασμού για να βεβαιωθείτε ότι παίρνει μια αρκετή ποσότητα γάλατος τουλάχιστον από το ένα στήθος.
 
Όταν η αύξηση του βάρους χρειάζεται να ελέγχεται τακτικά, υπάρχουν ζυγαριές που μπορεί κανείς να νοικιάσει και οι οποίες δείχνουν όχι μόνο το βάρος που πήρε το μωρό αλλά και την ποσότητα γάλακτος που παίρνει το μωρό σε κάθε γεύμα. Όλες οι περιπτώσεις «φτωχής» αύξησης βάρους θα πρέπει να παρακολουθούνται από τον παιδίατρο.
 
Τα μωρά που θηλάζουν πολύ συχνά. Ορισμένα μωρά με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση μπορεί να θέλουν να θηλάζουν πολύ συχνά, σχεδόν συνεχώς. Όταν όμως το μωρό παραφορτώσει το στομάχι του, τότε τα συμπτώματα της παλινδρόμησης μπορεί να χειροτερεύσουν. Σε αυτή την περίπτωση, μπορεί να βοηθήσει να περιορίσετε τους θηλασμούς που γίνονται μέσα στη διάρκεια δύο με τριών ωρών στο ένα στήθος, πριν αλλάξετε στήθος. Με αυτό τον τρόπο το γάλα τρέχει με λιγότερη ροή και το μωρό δεν παραγεμίζει το στομάχι του και επίσης καταπίνει λιγότερο αέρα, ιδιαίτερα καθώς κατεβαίνει το γάλα. Το να βάλετε το μωρό να ρευτεί καλά, μπορεί επίσης να βοηθήσει να κρατήσει το γάλα στο στομάχι του.
 
Ερεθισμένες θηλές. Οι ερεθισμένες θηλές είναι πρόβλημα για μια μητέρα ανεξάρτητα με το αν το μωρό της πάσχει από παλινδρόμηση ή όχι. Όταν το μωρό πιάνει και αφήνει συχνά το στήθος, όπως συνήθως κάνει ένα μωρό με παλινδρόμηση, τότε σε πολλές μητέρες ερεθίζονται οι θηλές τους. Δύο παράγοντες συνήθως προκαλούν τον ερεθισμό των θηλών: κακή τοποθέτηση στο στήθος και λανθασμένος τρόπος που πιάνει το μωρό το στήθος. Δώστε μεγάλη προσοχή και στα δύο κάθε φορά που βάζετε το μωρό να θηλάσει. Αν δεν είσαστε σίγουρη αν η τεχνική σας είναι σωστή, βρείτε κάποιον για να σας βοηθήσει. Μια τοπική Σύμβουλος του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος (La Leche League Greece) ή μια φίλη που έχει θηλάσει είναι καλές επιλογές. Επίσης η χρήση μια υποαλλεργικής κρέμας με βάση τη λανολίνη, όπως η Lansinoh ® ή η PURELAN 100 ® μπορεί να ανακουφίσει τον πόνο και να βοηθήσει τις θηλές να επουλωθούν. Τέλος, η επάλειψη λίγων σταγόνων από το γάλα σας πάνω στη θηλή μετά από κάθε θηλασμό μπορεί να βοηθήσει.
 
Μη διστάσετε όμως να συνεχίσετε να θηλάζετε αν οι θηλές σας είναι ερεθισμένες και προσπαθήστε να μην περιορίσετε τον χρόνο που θηλάζει το μωρό. Τα νεογέννητα μωρά χρειάζεται να θηλάζουν 10-12 φορές μέσα στο 24ωρο. Τις περισσότερες φορές ο ερεθισμός στις θηλές προέρχεται από τον λανθασμένο τρόπο με τον οποίο πιάνει το μωρό το στήθος και ο περιορισμός του χρόνου που ένα μωρό θηλάζει δεν θα το βοηθήσει να βελτιώσει την τεχνική του θηλασμού. (Φυσικά, ο περιορισμός του χρόνου θηλασμού ενός μωρού μπορεί να προκαλέσει προβλήματα με την αύξηση του βάρους του.) Αποφύγετε τη χρήση των ασπίδων θηλών, γιατί μπορεί να επιδεινώσουν το πρόβλημα και να οδηγήσουν σε μείωση της παραγωγής του γάλατος. Γενικά, ο θηλασμός δεν πρέπει να πονάει. Αν αντιμετωπίζετε προβλήματα με ερεθισμένες θηλές, τότε επικοινωνήστε με μία από τις Συμβούλους του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος (La Leche League Greece) ή κάποιον με γνώσεις πάνω στην αντιμετώπιση των προβλημάτων του θηλασμού.
 
Εμετός. Συνήθως υπάρχουν πολλές ενδείξεις που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι ένα μωρό έχει γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Η άρνηση λήψης τροφής μαζί με μια γενική ανησυχία μπορεί να οφείλονται σε πολλούς άλλους παράγοντες. Μια αργή αύξηση βάρους μπορεί επίσης να προκαλείται από μια ποικιλία αιτιών. Ένα χαρακτηριστικό που συχνά οδηγεί τον παιδίατρο να υποψιαστεί ότι ένα μωρό πάσχει από παλινδρόμηση είναι ο έντονος εμετός που δεν παρουσιάζει βελτίωση. Σχεδόν όλα τα μωρά βγάζουν μια ποσότητα γάλατος, ο έντονος όμως εμετός είναι κάτι για το οποίο παραπονιούνται στο γιατρό τους οι περισσότεροι γονείς παιδιών με παλινδρόμηση.
 
Αν έχετε ένα μωρό που κάνει συχνά εμετό, τότε προσπαθήστε να του δώσετε μικρές ποσότητες γάλατος σε κάθε θηλασμό και ταυτόχρονα να το θηλάζετε πιο συχνά για να μην είναι πολύ πεινασμένο. Αν το μωρό μείνει στο ένα στήθος για ένα ικανοποιητικό χρονικό διάστημα, τότε η μητέρα μπορεί να του δώσει ένα μόνο στήθος την κάθε φορά. Το να το βάλει να ρευτεί, μπορεί επίσης να βοηθήσει το μωρό να μειώσει τους εμετούς. Δεν πάσχουν όμως όλα τα μωρά με παλινδρόμηση από εμετούς. Ο εμετός μπορεί να είναι πιο συχνός όταν ένα μωρό έχει πρόβλημα με καθυστέρηση στο άδειασμα του στομαχιού του. Το μητρικό γάλα είναι πολύ εύπεπτο και χωνεύεται στο μισό χρόνο από αυτόν που χρειάζεται το τυποποιημένο γάλα και επομένως αυτή είναι μια περίπτωση όπου τα οφέλη του θηλασμού είναι ολοφάνερα.
 
Μπορεί να βοηθήσει η πιπίλα; Για ορισμένα μωρά με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση η πιπίλα μπορεί να είναι χρήσιμη. Για άλλα όμως, η πιπίλα μπορεί να είναι καταστροφική. Μπερδευτήκατε; Συνεχίστε να διαβάζετε.
 
Ορισμένα μωρά με παλινδρόμηση δεν έχουν πρόβλημα με άρνηση τροφής, αλλά αντίθετα τρώνε και τρώνε και τρώνε. Ο θηλασμός ανακουφίζει αυτά τα μωρά γιατί κάθε γουλιά γάλα τα βοηθάει να «ξεπλύνουν» ορισμένα από τα οξέα της παλινδρόμησης. Το πρόβλημα είναι ότι συνεχίζουν να θηλάζουν πολύ περισσότερο από ότι χρειάζονται για να γεμίσουν την κοιλιά τους. Θηλάζουν μέχρι το σημείο που κάνουν πια εμετό κάθε φορά που θηλάζουν. Αν αυτή η περιγραφή ταιριάζει στο μωρό σας, τότε η πιπίλα μπορεί να σας φανεί χρήσιμη. Αν η πιπίλα δοθεί στο μωρό όταν εκείνο θηλάζει για παρηγοριά κι όχι για τροφή (θηλάζει δηλαδή αργά, με μεγάλα διαστήματα ανάπαυλας ανάμεσα στην κάθε γουλιά και χωρίς να καταπίνει συχνά), τότε μπορεί να το καθησυχάσει και να βοηθήσει και σας. Η προσεκτική χρήσης της πιπίλας μπορεί να βοηθήσει το μωρό σας να αποφύγει την υπερφόρτωση του στομαχιού του και επομένως και τον εμετό.
 
Αν όμως το μωρό σας δεν θέλει να θηλάσει και το κάθε τάισμα είναι σωστή μάχη, τότε ξεχάστε την πιπίλα. Γι’αυτό το μωρό το στήθος θα πρέπει να ικανοποιεί τις ανάγκες του για παρηγοριά. Κάθε χρήση πιπίλας σημαίνει ότι το μωρό θα παίρνει ακόμα λιγότερο γάλα από το στήθος. Η έλλειψη επαρκούς χρόνου στο στήθος μπορεί επίσης να επηρεάσει την παραγωγή γάλατος.
 
Οι πιπίλες δεν θα πρέπει να χρησιμοποιούνται μέχρι το γάλα να εγκατασταθεί. Η εγκατάσταση του γάλατος σημαίνει ότι το μωρό θηλάζει καλά, η παραγωγή της μητέρας είναι επαρκής και δεν υπάρχουν άλλα προβλήματα που να συνδέονται με τον τρόπο που θηλάζει, καθώς επίσης το μωρό να είναι τουλάχιστον μερικών εβδομάδων.
 
 
Η θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης
 
Η θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης στοχεύει στην ανακούφιση του μωρού, μειώνοντας την εμφάνιση των επεισοδίων. Ο παιδίατρος θα μπορεί να σας δώσει κάποιες ιδέες για να δοκιμάσετε. Μετά είναι στο χέρι σας να παρατηρήσετε το μωρό σας και να αποφασίσετε ποιες από αυτές τις ιδέες είναι χρήσιμες και ποιες όχι.
 
Πώς να εντοπίσετε πιθανές αλλεργίες. Όταν υπάρχει υποψία για παλινδρόμηση, τότε ο παιδίατρος μπορεί να προτείνει στη μητέρα να αφαιρέσει ορισμένες τροφές από το διαιτολόγιό της επειδή η αλλεργία σε ορισμένες τροφές είναι μία από τις πιθανές αιτίες των προβλημάτων της παλινδρόμησης. Ορισμένες φορές, μετά την αφαίρεση κάποιων τροφών παρουσιάζεται βελτίωση στην κατάσταση του μωρού, αλλά στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει καμιά βελτίωση. Ο μόνος τρόπος για να διαπιστώσετε κατά πόσο υπάρχει αλλεργία σε μια συγκεκριμένη τροφή είναι να την αφαιρέσετε για δύο με τρεις εβδομάδες για να δείτε κατά πόσο τα συμπτώματα θα εξαφανιστούν. Αν παρατηρηθεί βελτίωση τότε η μητέρα μπορεί να ξαναβάλει μια-μια τις τροφές που υποψιάζεται στο διαιτολόγιό της. Μια αρνητική αντίδραση μπορεί να πάρει μέχρι και 10 μέρες να παρουσιαστεί. Αυτή η διαδικασία μπορεί να είναι πολύ χρονοβόρα και γι’αυτό είναι πολύ σημαντικό η μητέρα να διατηρήσει ένα καλό διαιτολόγιο κατά τη διάρκεια αυτών των δοκιμών.
 
Αν διαπιστωθεί ότι το μωρό πάσχει από κάποια αλλεργία, τότε είναι καλό να καθυστερηθεί η εισαγωγή των στερεών τροφών όσο το δυνατόν περισσότερο για να αποφευχθούν και άλλα προβλήματα. Τροφές που μπορεί να προκαλέσουν μια αλλεργική αντίδραση περιλαμβάνουν το αυγό, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, την ντομάτα, το ψάρι, τα φιστίκια, το καλαμπόκι, το σιτάρι και τη σόγια. Ορισμένες μητέρες επίσης έχουν ανακαλύψει ότι βοηθάει όταν αποφεύγουν την κατανάλωση καφεΐνης, νικοτίνης και τεχνητών πρόσθετων αρωματικών και συντηρητικών.
 
Ο τρόπος τοποθέτησης του μωρού στο στήθος. Οι περισσότεροι γιατροί που υποψιάζονται γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση, προτείνουν να τοποθετείτε το μωρό σε όρθια θέση με την ελπίδα ότι η βαρύτητα θα βοηθήσει στη μείωση της παλινδρόμησης. Αυτό μπορεί να είναι αποτελεσματικό για ορισμένα μωρά. Συχνά συνιστάται το μωρό να κρατιέται σε όρθια θέση αμέσως μετά από κάθε τάισμα και γενικά όσο πιο συχνά γίνεται.
 
Ορισμένα καθισματάκια για μωρά που χρησιμοποιούνται στο σπίτι ή στο αυτοκίνητο μπορεί να κάνουν το μωρό να αισθάνεται ακόμα πιο άσχημα και να επιδεινώνουν τα συμπτώματα της παλινδρόμησης επειδή το κάνουν να «διπλώνεται» μέσα σε αυτά κι έτσι ασκείται πίεση στο στομάχι του. Κάποια από αυτά τα καθισματάκια μπορεί επίσης να μην προσφέρουν αρκετή στήριξη σε ένα πολύ μικρό μωρό για να το κρατήσουν σε μια ιδανική όρθια θέση. Μια καλή εναλλακτική λύση μπορεί να είναι ένας κλασικός μάρσιπος, ένας μάρσιπος αγκαλίτσα ή (για μεγαλύτερα μωρά που μπορούν να στηρίξουν καλά το κεφάλι τους) ένα καρεκλάκι που φοριέται σαν σακίδιο στην πλάτη. Ένα επιπλέον όφελος αυτού του είδους των πρακτικών είναι ότι τα μωρά που τα κρατούν περισσότερο αγκαλιά, κλαίνε και λιγότερο.
 
Συμπύκνωση της τροφής. Κάτι άλλο που συχνά συνιστάται στους γονείς είναι να συμπυκνώνουν τα υγρά που παίρνει το μωρό, προσθέτοντας κάποια κρέμα στο μπιμπερό. Το σκεπτικό πίσω από αυτή την πρακτική είναι ότι είναι πιο δύσκολο σε μια συμπυκνωμένη τροφή να ανέβει προς τα πάνω στον οισοφάγο. Παρόλα αυτά όμως, έρευνες δεν έχουν αποδείξει την αποτελεσματικότητα αυτής της πρακτικής. Θα πρέπει να γνωρίζετε ότι το να δώσετε μπιμπερό με συμπυκνωμένο γάλα, έστω και συμπυκνωμένο μητρικό γάλα, μπορεί να επηρεάσει το θηλασμό. Αν εσείς και ο παιδίατρος αποφασίσετε ότι αξίζει να δοκιμάσετε κάτι τέτοιο, μπορεί να θέλετε να το κάνετε σαν μια δοκιμή μόνο, για να δείτε αν υπάρχει κάποια βελτίωση στην υγεία ή τη συμπεριφορά του μωρού.
 
Για να αποφύγετε τη χρήση του μπιμπερό, μπορείτε να προσφέρετε το δικό σας γάλα με κάποιο συστατικό συμπύκνωσης με ένα κουταλάκι ή κυπελλάκι.
 
Φάρμακα. Αν η αλλαγή στον τρόπο τοποθέτησης ή ταΐσματος του μωρού δε φέρουν κάποιο αποτέλεσμα, τότε μπορεί να χρειαστεί η χορήγηση κάποιου φαρμάκου για να μειωθούν τα προβλήματα της γαστοοισοφαγικής παλινδρόμησης. Ορισμένα από τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται μειώνουν την ποσότητα των αερίων που κυκλοφορούν στα έντερα του μωρού ή εξουδετερώνουν τα στομαχικά οξέα. Άλλα βοηθούν το στομάχι να αδειάσει πιο γρήγορα. Αυτά που αναφέρετε στο γιατρό σας για το κατά πόσο αποτελεσματικό ήταν ένα φάρμακο ή όχι θα τον βοηθήσουν να αποφασίσει την καταλληλότερη θεραπευτική αγωγή για το μωρό σας.
 
Μια προειδοποίηση σχετικά με τα φάρμακα: πολλά μωρά με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση παίρνουν διάφορα φάρμακα. Είναι επομένως σημαντικό οι γονείς να κρατούν ακριβείς σημειώσεις για να μπορούν να ενημερώνουν όλους όσους ασχολούνται με τη φροντίδα του μωρού. Καταγράψτε το όνομα και την ακριβή δοσολογία κάθε φαρμάκου που παίρνει το μωρό. Επίσης, γράψτε την ισχύ του κάθε φαρμάκου, επειδή συχνά υπάρχουν διαφορές στην ισχύ του ίδιου φαρμάκου. Ελέγξτε την ετικέτα των φαρμάκων βάσει των σημειώσεών σας, κάθε φορά που ανανεώνετε τη συνταγή. Οι φαρμακοποιοί συχνά δε γνωρίζουν πολύ καλά τη δοσολογία των φαρμάκων για τη γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση σε παιδιά κι ακόμα και ο γραφικός χαρακτήρας μπορεί να διαβαστεί λανθασμένα. Θα πρέπει επίσης να προσέχετε πολύ τις πιθανές επιδράσεις του ενός φαρμάκου πάνω σε ένα άλλο. Ελέγξτε με το γιατρό σας ή το φαρμακοποιό πριν προσθέσετε κάποιο καινούργιο φάρμακο. Βεβαιωθείτε ότι όλοι όσοι φροντίζουν για την υγεία του μωρού σας γνωρίζουν όλα τα φάρμακα που παίρνει. Επίσης, ελέγξτε με τον παιδίατρο πριν δώσετε στο μωρό σας κάποιο φάρμακο που δε χρειάζεται συνταγή γιατρού. Και τέλος, σαν θηλάζουσα μητέρα ελέγξτε με τον παιδίατρο πριν εσείς η ίδια πάρετε κάποιο φάρμακο. Υπάρχει περίπτωση κάποια φάρμακα να έχουν επίδραση πάνω στη θεραπευτική αγωγή του μωρού. Πολλοί γιατροί δεν είναι σίγουροι για τις πιθανές επιδράσεις ενός φαρμάκου που παίρνει μια θηλάζουσα μητέρα πάνω στο μωρό. Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τα φάρμακα και το μητρικό γάλα, επικοινωνήστε με μια από τις Συμβούλους του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος (La Leche League Greece), η οποία μπορεί να σας δώσει κάποια στοιχεία για να τα μοιραστείτε με το γιατρό σας.
 
Εξετάσεις και νοσηλεία. Αν η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση δημιουργήσει σοβαρά προβλήματα στο μωρό σας, τότε ίσως να χρειαστεί να νοσηλευτεί ή να κάνει κάποιες εξετάσεις που απαιτούν την παραμονή του στο νοσοκομείο. Με το σωστό χειρισμό, η αναστάτωση στη σχέση του θηλασμού μπορεί να ελαχιστοποιηθεί. Ενημερώστε το γιατρό και το νοσηλευτικό προσωπικό για τη σημασία που έχει ο θηλασμός για σας και το παιδί σας. Προσπαθήστε να μείνετε μαζί του σε όλη τη διάρκεια της διαμονής του στο νοσοκομείο. Η παρουσία σας είναι πάρα πολύ σημαντική γι’αυτό μέσα σε αυτό το καινούργιο περιβάλλον που του προκαλεί φόβο. Ακόμα κι αν δε μπορείτε να το θηλάσετε, μπορείτε να βγάλετε το γάλα σας με το θήλαστρο ή το χέρι και είναι πιθανόν να μπορεί να του δοθεί αυτό το γάλα όταν κάνει τις διάφορες εξετάσεις για την παλινδρόμηση. Η άντληση του γάλατος είναι επίσης σημαντική για τη διατήρηση της παραγωγής σας.
 
Οι περισσότερες εξετάσεις μπορούν να γίνουν χωρίς να διακοπεί ο θηλασμός. Οι εξετάσεις της πυρηνικής ιατρικής, όπου δίνεται στο μωρό ραδιενεργό ισότοπο μέσα στο γάλα, μπορούν να γίνουν χρησιμοποιώντας μητρικό γάλα το οποίο έχει βγάλει η μητέρα. Αν αυτές οι εξετάσεις είναι απαραίτητες, τότε μπορεί να βοηθήσει να έχετε κάποιον μαζί σας, όχι μόνο για ηθική υποστήριξη αλλά και για να παρακινήσει το μωρό σας να πάρει το μπιμπερό, αν δεν έχει πάρει ποτέ μπιμπερό μέχρι εκείνη τη στιγμή. Ένα κυπελλάκι ή κουτάλι μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για να δοθεί η απαραίτητη δοσολογία στο μωρό.
 
Αν το μωρό χρειαστεί να κάνει εγχείρηση, τότε θα πρέπει να γνωρίζετε ότι η διάρκεια της απαιτούμενης προχειρουργικής νηστείας είναι διαφορετική στα θηλάζοντα μωρά από αυτά που τρέφονται με τυποποιημένο γάλα. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ένα διάστημα τριών ωρών θεωρείται επαρκής νηστεία πριν μια εγχείρηση. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήστε με μια από τις Συμβούλους του Συνδέσμου Θηλασμού Ελλάδος (La Leche League Greece).
 
 
Πώς να επικοινωνήσετε με την ιατρική ομάδα που φροντίζει το μωρό σας
 
Είναι σημαντικό να υπάρχει καλή επικοινωνία μεταξύ της οικογένειά σας, του γιατρού και του νοσηλευτικού προσωπικού που φροντίζει το μωρό σας. Η θεραπεία της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης μπορεί να είναι δύσκολη. Ορισμένα μωρά ανταποκρίνονται καλά σε ορισμένες θεραπείες, οι οποίες όμως μπορεί να μην έχουν κανένα θετικό αποτέλεσμα σε κάποια άλλα. Πολλές φορές οι γονείς και οι γιατροί χρειάζεται να δοκιμάσουν διάφορες θεραπείες μέχρι να δουν κάποια βελτίωση. Άλλες φορές το μωρό ξεπερνάει το πρόβλημα πριν βρεθεί μια αποτελεσματική θεραπεία. Είναι σημαντικό να βάλετε συγκεκριμένους στόχους για τη θεραπεία του μωρού σας και όλοι να προσπαθείτε να πετύχετε τους ίδιους στόχους. Όταν ο παιδίατρός σας προγραμματίζει μια θεραπευτική αγωγή, θα πρέπει να ρωτήσετε «Τί ελπίζετε να πετύχετε κάνοντας το τάδε;». Μπορεί επίσης να θέλετε να βάλετε ένα χρονοδιάγραμμα στη συγκεκριμένη θεραπεία. Μπορείτε να ρωτήσετε «Αν η θεραπευτική αγωγή τάδε έχει κάποιο θετικό αποτέλεσμα στο μωρό μας, πότε θα λέγατε ότι λογικά θα πρέπει να αρχίσουμε να βλέπουμε βελτίωση;»
 
Αν δεν σας αρέσει κάποιο συγκεκριμένο βήμα στη θεραπεία του μωρού σας είναι καλή ιδέα να το πείτε στο γιατρό σας. Εκείνος μπορεί να είναι σε θέση να εξαλείψει ορισμένους από τους ενδοιασμούς σας ή να σας προτείνει κάποιες άλλες επιλογές που μπορεί να υπάρχουν. Έχετε επίσης δικαίωμα να πάρετε μια δεύτερη γνώμη πριν το μωρό σας ακολουθήσει κάποια συγκεκριμένη θεραπευτική αγωγή ή επεμβατική διαγνωστική διαδικασία.
 
Οι γιατροί θέλουν να βοηθήσουν εσάς και το μωρό σας. Παρόλα αυτά όμως, ορισμένες φορές αυτά που σας προτείνουν βάζουν εμπόδια στη σχέση του θηλασμού. Εξακολουθήστε να τους υπενθυμίζετε τη σημασία του θηλασμού για σας και το μωρό σας, τόσο για συναισθηματικούς λόγους όσο και για τα οφέλη στην υγεία. Επίσης όταν οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό σας βοηθούν να συνεχίσετε να θηλάζετε το μωρό σας, ευχαριστήστε τους! Όταν κάποιες από τις συμβουλές τους αποδειχθούν αποτελεσματικές, μην παραλείψετε να τους το πείτε. Έτσι μπορεί να αποκτήσουν μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση στο να προτείνουν το ίδιο πράγμα και σε μια άλλη οικογένεια.
 
Αν έχετε κάποιες ερωτήσεις πριν από την επίσκεψή σας στο γιατρό, γράψτε τις. Είναι πολύ εύκολο να ξεχάσετε ακόμα και μια πολύ σημαντική ερώτηση όταν σας δίνουν καινούργιες πληροφορίες για την κατάσταση της υγείας του μωρού σας. Μπορεί επίσης να σας φανεί χρήσιμο να έχετε μαζί σας και κάποιον άλλον ενήλικα, έτσι ώστε ο ένας να γράφει τις οδηγίες του γιατρού ενώ ο άλλος κρατάει και φροντίζει το μωρό.
 
Όταν ασχολείστε όσο το δυνατόν περισσότερο με τη θεραπεία του παιδιού σας, τότε είναι πιθανόν να συμβούν τα παρακάτω. Να κερδίσετε το σεβασμό της ιατρικής ομάδας που το φροντίζει. Όταν ξέρουν ότι γνωρίζετε πολύ καλά την πάθηση καθώς και τη θεραπευτική αγωγή, τότε θα δίνουν μεγαλύτερη προσοχή σε αυτά που έχετε να πείτε για κάποιο πρόβλημα. Θα ξέρουν ότι μιλούν με ένα γονιό που έχει γνώσεις κι όχι με κάποιον που αντιδρά υστερικά. Αυτό επίσης δίνει τη δυνατότητα στους γονείς να πάρουν μέρος στη λήψη των αποφάσεων σχετικά με τη θεραπευτική αγωγή του μωρού τους. Με το να ασχολείστε πολύ, καθησυχάζετε τον εαυτό σας ότι κάνετε ότι καλύτερο για το μωρό σας. Μπορεί να μην είσαστε γιατρός αλλά είσαστε ο ειδικός πάνω στο μωρό σας.
 
 
Βοήθεια για τις οικογένειες που περνούν δυσκολίες
 
Είναι σημαντικό να έχετε όσο το δυνατόν περισσότερη βοήθεια και υποστήριξη μπορείτε για την οικογένειά σας, όταν περνάτε δυσκολίες που έχουν σχέση με τη φροντίδα ενός ανήσυχου μωρού. Είναι πολύ εύκολο να απορροφηθείτε τόσο πολύ στην φροντίδα του που να απομονωθείτε εντελώς από τον έξω κόσμο. Όλη η οικογένεια μπορεί να υποφέρει όταν ένα μωρό πάσχει από παλινδρόμηση. Οι γονείς έχουν μεγάλη ανησυχία και μπορεί να μην κοιμούνται και αρκετά. Τα αδέλφια δεν πρέπει μόνο να αντιμετωπίσουν το γεγονός ότι τώρα υπάρχει ένα καινούργιο μωρό στην οικογένειά τους αλλά κι ότι το μωρό απορροφά όλη την προσοχή, με αποτέλεσμα οι ανάγκες όλων των άλλων μελών να μπαίνουν σε δεύτερη μοίρα.
 
Υπάρχουν λύσεις για όλες αυτές τις δυσκολίες, αλλά θα πρέπει να ψάξετε για να τις βρείτε. Πολλοί άνθρωποι δε θα ξέρουν το τι περνάτε αν δεν τους το πείτε. Προσπαθήστε να είσαστε συγκεκριμένες! Πείτε στους φίλους και συγγενείς πως η οικογένειά σας περνάει δύσκολες καταστάσεις λόγω της παλινδρόμησης που έχει το μωρό. Ζητήστε συγκεκριμένη βοήθεια. Για παράδειγμα, μπορεί να σας φανεί χρήσιμο να έχετε βοήθεια με τα γεύματα, έτσι ώστε να μη χρειάζεται να ανησυχείτε για το τι θα υπάρχει για φαγητό, ενώ προσπαθείτε να φροντίσετε και να ησυχάσετε ένα ανήσυχο μωρό. Μια ομάδα φίλων μπορεί να κανονίσει να σας φέρνει φαγητό σε τακτική βάση. Θα ανακαλύψετε ότι πολλοί άνθρωποι θέλουν να σας βοηθήσουν αν βρείτε το θάρρος να τους ρωτήσετε. Γείτονες μπορεί να είναι σε θέση να καθίσουν για λίγο με το μωρό σας ενώ κάνετε ένα μπάνιο ή πάτε μια μικρή βόλτα που την έχετε τόσο πολύ ανάγκη για να ξεκαθαρίσετε τις σκέψεις σας και να θυμίσετε στον εαυτό σας ότι υπάρχει κι ο έξω κόσμος.
 
Είναι εύκολο να απομονωθείτε όταν έχετε ένα μωρό με γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Μην το κάνετε όμως! Όταν το μωρό σας κάνει συχνά εμετό, τότε βεβαιωθείτε ότι έχετε αρκετές πετσέτες κι αλλαξιές ρούχων για σας και για κείνο, αλλά βγείτε έξω από το σπίτι και κάντε όλα όσα κάνετε συνήθως. Η αλλαγή παραστάσεων μπορεί να είναι ωφέλιμη και για τους δυο σας. Για παράδειγμα, στο γιο μου άρεσε να βγαίνουμε έξω κι έτσι πηγαίναμε αρκετά απογεύματα σε μια πισίνα. Του άρεσε να κάθεται στο καρότσι ή στο καθισματάκι για το αυτοκίνητο και να παρακολουθεί τα άλλα παιδιά να παίζουν. Αυτό βοηθούσε επίσης και την κόρη μου, που ήταν τότε δύο χρονών, γιατί μπορούσε να παίζει είτε μόνη της, είτε μαζί μου. Πάρτε ένα μάρσιπο και πηγαίνετε σε ένα πάρκο, μια παιδική χαρά ή όπου αλλού σας αρέσει. Μπορεί αυτές οι βόλτες να χρειάζονται λίγο περισσότερο προγραμματισμό, αλλά προσπαθήστε να τις ευχαριστηθείτε όσο πιο πολύ μπορείτε.
 
Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα για μένα ήταν να προσπαθήσω να κρατήσω μια αισιόδοξη στάση. Πολλοί άνθρωποι δεν αντιλαμβανόντουσαν τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα στη ζωή μου γιατί αρνιόμουνα να τις αφήσω να με καταβάλλουν με το να αρχίσω να παραπονιέμαι (ε, τουλάχιστον τις περισσότερες ημέρες). Έλεγα στον εαυτό μου «Τα πράγματα θα μπορούσαν να ήταν πολύ χειρότερα. Τουλάχιστον το μωρό μας, εκτός από την παλινδρόμηση, είναι υγιές. Έχει όλα του τα δάχτυλα, έχει έναν πολύ καλό χαρακτήρα κι ένα γλυκό χαμόγελο όταν δεν πονάει και θα γίνει καλά. Αυτό δε θα κρατήσει για πάντα.»
 
Πάνω απ’ όλα μην ξεχνάτε αυτό το τελευταίο. Το μωρό σας θα γίνει καλά. Στις περισσότερες περιπτώσεις θα καλυτερεύσει μέσα σ’ ένα χρόνο. Σε άλλες περιπτώσεις αρκετά πριν τα δύο χρόνια. Πολύ σπάνια η παλινδρόμηση κρατάει περισσότερο από τα δεύτερα γενέθλια του μωρού. Ελπίζω ότι μια μέρα η παλινδρόμηση θα είναι για σας μόνο μια ανάμνηση, όπως είναι και για την οικογένειά μου.
 
 
 
Η ιστορία της Λώρας
 
Η Laura Barmby, συγγραφέας αυτού του φυλλαδίου είναι Σύμβουλος του Συνδέσμου Θηλασμού La Leche League στο Maryland των ΗΠΑ καθώς και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου μιας αμερικανικής οργάνωσης υποστήριξης οικογενειών, παιδιών και εφήβων που πάσχουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση (PAGER – Paediatric/Adolescent Gastroesophageal Reflux Association – www.reflux.org). Εκείνη μαζί με τον άνδρα της τον Scott είναι οι γονείς της Julia και του Rex. Η εμπειρία της με τον Rex της κέντρισε το ενδιαφέρον πάνω στο θέμα της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης. Αυτή είναι η ιστορία της.
 
Όταν έφερα στο σπίτι το τέλειο αγοράκι μου ήμουν κατενθουσιασμένη που είχα ένα ακόμα μωρό να αγαπώ, να μεγαλώνω και να τρέφω με το θηλασμό. Στην αρχή, παρόλο που έπιανε και άφηνε συχνά το στήθος και δεν θήλαζε για αρκετή ώρα το αποδίδαμε στο γεγονός ότι είχε ένα διαφορετικό στυλ ταΐσματος και υποθέταμε ότι σύντομα θα έμπαινε σε ένα ρυθμό. Παρόλα αυτά, αντί να αρχίσει να θηλάζει καλύτερα, όπως κάνουν τα περισσότερα μωρά της ηλικίας του, εκείνος χειροτέρευε. Πρώτα άρχισε να αρνείται να θηλάσει εκτός από τη νύχτα και σύντομα αρνιόταν εντελώς να θηλάσει. Η αύξηση του βάρους του, που μέχρι εκείνη τη στιγμή ήταν καλή, σταμάτησε απότομα.
 
Όταν το μωρό μας ήταν τεσσάρων μηνών τηλεφώνησα στον παιδίατρο κλαίγοντας επειδή δεν μπορούσα να τον κάνω με τίποτα να φάει. Μιλήσαμε για το ρυθμό που θήλαζε και ο γιατρός μου είπε «Με τα συμπτώματα που μου περιγράφετε νομίζω ότι το μωρό σας έχει γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση».
 
Σε λίγες ημέρες πήγαμε στο νοσοκομείο για εξετάσεις για να διαπιστώσουμε κατά πόσο ήταν παλινδρόμηση και να δούμε πόσο σοβαρής μορφής μπορεί να ήταν. Υπάρχουν διάφορες εξετάσεις γι’αυτόν τον σκοπό. Η εξέταση που διάλεξαν για τον Rex λεγόταν σπινθηρογραφία. Είχαμε φέρει μαζί μας ένα μπουκάλι με μητρικό γάλα που είχα βγάλει και στο οποίο ο τεχνικός πρόσθεσε μια μικρή ποσότητα ραδιενεργών στοιχείων. Κατόπιν, ο γιός μας τοποθετήθηκε σε ένα τραπέζι που είχε μέσα του μια κάμερα που κατέγραφε τη διέλευση του γάλακτος μέχρι τη στιγμή που έφευγε από το στομάχι του. Με αυτό τον τρόπο μπορούσαν να δουν αν το γάλα επέστρεφε προς τα πάνω μέσα στον οισοφάγο και πόσο χρόνο χρειαζόταν μέχρι να φύγει από το στομάχι. Οι γιατροί στο νοσοκομείο μάς είπαν ότι η παλινδρόμηση ήταν πολύ εμφανής και ο γιατρός μας επιβεβαίωσε αυτή τη διάγνωση.
 
Τι ανακούφιση να ξέρουμε ότι η συμπεριφορά του μωρού μας δεν ήταν αποτέλεσμα κακού τρόπου ανατροφής του ή αποτυχίας του θηλασμού! Ήξερα τώρα ότι δεν πήγαινε κάτι στραβά με μένα, το γάλα μου ή το στήθος μου. Ο άνδρας μου κι εγώ επαναβεβαιώσαμε την πίστη μας στο θηλασμό. Ξέραμε ότι το μητρικό γάλα ήταν η καλύτερη τροφή για το μωρό μας, το μόνο που χρειαζόταν να κάνουμε ήταν να το ενθαρρύνουμε να θηλάσει. Μιλήσαμε με πολλούς γονείς που τα θηλάζοντα μωρά τους είχαν παλινδρόμηση και ανακαλύψαμε ότι όπως και το δικό μας, τα μωρά τους είχαν λιγότερες επιπλοκές παλινδρόμησης, από εκείνα που έπαιρναν τυποποιημένο γάλα. Θέλαμε να βοηθήσουμε κι άλλους γονείς να συνεχίσουν το θηλασμό, την καλύτερη μέθοδο ταΐσματος για τη μητέρα και το μωρό. Αυτό μας οδήγησε στο να έρθουμε σε επαφή με το PAGER, μια οργάνωση αφιερωμένη στη βοήθεια γονιών με παιδιά που πάσχουν από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση και τελικά το γράψιμο αυτού του φυλλαδίου.
 
 
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
 
Burgess, J. and D. Newbold. Food intolerance in breastfed infants. Topics in Breastfeeding 7/95;V:1-10.
Ewer, A. K., et al. Gastric emptying in preterm infants. Arch Dis Child 1994:1672. 
Heacock, H. J., et al. Influence of breast versus formula milk on physiological gastroesophageal reflux in healthy newborn infants. J Ped Gastro Nutr 1992;14:41-46. 
Kids with Heartburn. It’s a Crying Shame! Capital Area Paediatric Heartburn and Reflux Association, 1994. 
Litman, R. S. et al. Gastric volume and pH in infants fed clear liquids and breast milk prior to surgery. Anesth Analg 1994;79:482-485. 
McKenna, J., et al. Experimental studies of infant-parent co-sleeping: mutual physiological and behavioral influences and their relevance to SIDS. Early Human Dev 1994;38:187-201. 
Mohrbacher, N., and J. Stock. THE BREASTFEEDING ANSWER BOOK. La Leche League International, 1997.
Orenstein, S. R. Effect of non-nutritive sucking on infant gastroesophageal reflux. Pediatr Res 1998;24(1):38-40. 
Sears, W. SIDS: A Parent’s Guide to Understanding and Preventing Sudden Infant Death Syndrome. Little Brown, 1995.

 
 
 
 
 
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ: Φλωρεντία Χρυσικού
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: Πηνελόπη Καραγκούνη και Φλωρεντία Χρυσικού
 
 
Αυτό το φυλλάδιο είναι μετάφραση του φυλλαδίου No. 15 (February 1999) “Breastfeeding the Baby with Reflux” της Laura C. Barmby – copyright © La Leche League International, Inc.

Home