ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗ ΕΝ ΘΕΣΑΛΟΝΙΚΗ

Από το -στην κατοχή του Αλεξανδρίδη Αλεξάνδρου-Κωνσταντίνου (1947)- χειρόγραφο συμβόλαιο, συνηθιζόμενο την εποχή εκείνη-  «προίκισις της 4ης Οκτωβρίου 1903, ημέρας Σαββάτου, ενώπιον του συμβολαιογράφου Βόλου Κωνσταντίνου Καραμανώλη,  ο Αλέξανδρος Δημητρίου Αλεξανδρίδης (1875-1932), καπνέμπορος-καπνοβιομήχανος  και κάτοικος Σερρών,  ήλθε το 1903  εις  γάμου κοινωνίαν   μετά της  Ελίζας  Κολοβού (1882-1972),  θυγατέρας του ιατρού Κωνσταντίνου Κολοβού, (1844-1926) κατοίκου Βόλου».

Η καπνεμπορική δραστηριότητα της οικογένειας Δημητρίου Αλεξανδρίδη ανάγεται χρονικά προ του 19ου αιώνα κατ’αρχήν στας Σέρρας και μετά το 1900 στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα όπου παρήγαγαν και εξήγαν τα πρώτα σιγαρέττα σε κασετίνα,  «ΠΑΤΡΙΣ», «ΖΕΝΙΘ» και «3Α».

Μέλη της οικογένειας  Κωνσταντίνου Κολοβού, ασκούσαν την Ιατρική επιστήμη  από δύο τουλάχιστον γενεές και μάλιστα ο πατέρας του  Κωνσταντίνου Κολοβού υπηρέτησε ως ιατρός στην Χρυσή Πύλη του σουλτάνου, από τον οποίο και παρασημοφορήθηκε.

Ο παππούς του Αλεξάνδρου-Κωνσταντίνου,  Αλέξανδρος Δ. Αλεξανδρίδης (1875-1932), γαιοκτήμονας, καπνοβιομήχανος,  με καπνεμπορική,  από τουλάχιστον δύο γενεές,  δραστηριότητα, γιος του Δημητρίου Αθ. Αλεξανδρίδη (1845-1909) και της Αθηνάς Παπακωστίδου (1852-1912) που παντρεύτηκαν το 1877 στας Σέρρας, ήταν ο μεγαλύτερος εκ 5 αδελφών.Η ονομασία των υπολοίπων τεσσάρων : Αθανάσιος, Ιωάννης (1881-1949) , Ευπραξία (1883-1971), Κάρολος. Οι τρείς μεγαλύτεροι αδελφοί δραστηριοποιήθηκαν, όπως ο πατέρας τους, στο καπνεμπόριο και την παραγωγή σιγαρέττων («ΠΑΤΡΙΣ», «ΖΕΝΙΘ» και «3Α») στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα. Ο μικρότερος αδελφός  Κάρολος Αλεξανδρίδης (1885-1978) εφοίτησε  την ιατρική επιστήμη στο Μόναχο, την Βιέννη και το Βερολίνο, υπήρξε  μετέπειτα πρωτεργάτης της ίδρυσης της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ.  το 1942,  πρώτος καθηγητής Παθολογίας και πρώτος Κοσμήτωρ της Σχολής. Εγινε γνωστός διεθνώς για την έρευνα που έκανε eπάνω στην μεσογειακή και δρεπανοκυτταρική αναιμία, κληρονομική πάθηση του αίματος που ενδημεί στην Ελλάδα και ιδιαίτερα στην Χαλκιδική. Το 1953 φιλοξένησε στην έπαυλή του, στην Βασιλέως Γεωργίου 78, τον Sir Alexander Fleming  (1881-1955) (βραβείο Νομπέλ Ιατρικής & Φυσιολογίας 1945) και την σύζυγό του Lady Αμαλία Φλέμινγκ (1912-1986), αφορμή της οποίας ήταν να παραθέσει  δεξίωση προς τιμήν του, πράγμα που συνήθιζε με διάφορες αφορμές, με προσκεκλημένα όλα τα μέλη  της  τότε γνωστής  κοινωνίας της Θεσσαλονίκης, μεταξύ των οποίων ακαδημαϊκοί, εικαστικοί, πολιτικοί, επιχειρηματίες, βιομήχανοι και τα μέλη της οικογένειας Αλεξανδρίδη και των συγγενών της συζύγου του Αντιγόνης, η οποία σε ολες τις περιστάσεις  υπήρξε ομολογουμένως άμεμπτη, από πάσης απόψεως, οικοδέσποινα.  Ο Κάρολος  Αλεξανδρίδης  παντρεύτηκε την Αντιγόνη Τορνιβούκα (1893-1962), που επίσης προέρχονταν από οικογένεια με καπνεμπορική δραστηριότητα,  στις 20 Ιουνίου 1920 στην Θεσσαλονίκη, αλλά  δεν ευτύχησε να αποκτήσει διαδόχους. Είχε  όμως, τόσο ο ίδιος όσο και και η Αντιγόνη,  η οποία εχρημάτησε και πρόεδρος του Ασύλου του Παιδιού από το 1948 έως το 1960, αλλά και ενεργό μέλος του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού κατά την διάρκεια του Α΄παγκοσμίου πολέμου,  έντονη κοινωνική, πολιτιστική και φιλανθρωπική δράση.

Μετά τον θάνατο της συζύγου του Αντιγόνης  την οποία υπεραγαπούσε, ο Κάρολος Αλεξανδρίδης φιλοξενήθηκε για μεγάλο χρονικό διάστημα 1962-63,  στην έπαυλη  του ανηψιού του Αλέκου Αθ. Αλεξανδρίδη στην Ζυρίχη, εποχή κατά την οποία ο Αλέκος διατηρούσε στενές σχέσεις με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, αυτοεξόριστο το διάστημα εκείνο στο Παρίσι,  τον  οποίο επανειλημμένα φιλολοξένησε  μαζί με τον αδελφικό φίλο του Κωνσταντίνου Καραμανλή,  Μάνο Χατζιδάκι. Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βάφτισε  μέσα στην έπαυλή του Αλέκου τον γιό του Αθανάσιο Αλεξανδρίδη, που γεννήθηκε την 2-2-1963. Ντοκουμέντα,  έγγραφα και φωτογραφίες από την βάπτιση, διατηρεί η αδελφή τού Αθανασίου Πέπη (Θεοπέμπτη) Αλεξανδρίδου, η οποία ήταν παρούσα στην βάπτιση και τώρα ζεί στην Αθήνα στην Ν. Σμύρνη.

 Η Αντιγόνη Αλεξανδρίδου-Τορνιβούκα είχε από αδελφό της 3 ανηψιές: Την Ισμήνη, την Νινή και την Ρέα, εκ των οποίων: η Ρέα Τορνιβούκα παντρεύτηκε τον Δημήτρη  Ζάννα ( 1920-2013 ) - συγγενούς του Παύλου Μελά και της Πηνελόπης Δέλτα- με τον οποίο  δεν απέκτησαν παιδιά, η Νινή παντρεύτηκε τον Λάζαρο Μιχαηλίδη ( 1925-1999) με τον οποίο απέκτησαν τέσσερα κορίτσια, την Κατερίνα, την Μαρίνα, την Λένα και την Αλεξάνδρα και τέλος η Ισμήνη,  από τον πρώτο γάμο της απέκτησε δύο παιδιά, τον Κωστή  & την Μαριλένα Μπιτσάνη, ενώ από τον γάμο της  με τον Γεώργιο  (Μπούμπη) Κ. Τορνιβούκα ( 1925-1999 ) – υιού του καπνεμπόρου Κωνσταντίνου Τορνιβούκα  (1889-1970) - απέκτησε έναν γιο, τον Ντίνο Τορνιβούκα (γεν. 1961) και δραστηριοποιείται  στις  ξενοδοχειακές επιχειρήσεις. Ο Αγγελος Τορνιβούκας (1895-1971), αδελφός του Κωνσταντίνου,  δεν απέκτησε παιδιά. Η Βούλα Τορνιβούκα, αδελφή της Αντιγόνης, από τον γάμο της με τον Ευμένη Παπάζογλου κτηματία-εισοδηματία απο τη Κατερίνη, δεν απέκτησε δικά της παιδιά, υιοθέτησε όμως ένα κοριτσάκι, την Μαρία Παπάζογλου.

Από τα σωζόμενα αρχεία είναι  εμφανές  πως όλη η οικογένεια Αλεξανδρίδη  είχε πληθωρική  συμμετοχή στα κοινωνικά και πολιτικά δρώμενα της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών και μάλιστα ο δεύτερος σε ηλικία αδελφός του Αλεξάνδρου,  Ιωάννης Δημ.  Αλεξανδρίδης (1881-1949) διετέλεσε βουλευτής  1917-1919 επί Ελευθερίου Βενιζέλου (1864-1936).

Αλλα τέσσερα μέλη της οικογενείας Αλεξανδρίδη  ακολούθησαν την ιατρική επιστήμη : οι  Δημήτριος Ιωαν. Αλεξανδρίδης, (1915-1960), από τους πρώτους αποφοιτήσαντες από την νεοϊδρυθείσα το 1942 Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, μετέβη κατόπιν στην Στοκχόλμη όπου υπηρέτησε ως Διευθυντής της Ενδοκρινολογικής Πανεπιστημιακής Κλινικής του Nοσοκομείου Karolinska της Στοκχόλμης,  απέκτησε από τον γάμο του δίδυμες θυγατέρες που ζούν στην Στοκχόλμη, απεβίωσε όμως το 1960 από ρήξη ανευρύσματος εγκεφάλου σε ηλικία 45 ετών. Ο  Δημήτριος Αθαν. Αλεξανδρίδης  (1918-1991) ακτινολόγος στην Αθήνα, ο  Βασίλειος Δημ. Σταμούλης (1919-1999),  Διευθυντής επί 30 έτη της παθολογικής κλινικής του «Κεντρικού» -νυν «Γεννηματά»- Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης,  υιός της αδελφής των Καρόλου & Αλεξάνδρου Αλεξανδρίδη,  Ευπραξίας Δημ. Αλεξανδρίδου (1883-1971) που μνηστεύθηκε  τον Δημήτριο Σταμούλη εκ Σερρών,  και τέλος ο  Αλέξανδρος-Κωνσταντίνος Δημ. Αλεξανδρίδης (γεν. 1947) ομότιμος καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ. Αξιο αναφοράς είναι  πως η σύζυγος του παθολόγου Βασιλείου Σταμούλη, Κατερίνα ( Καίτη ) Σταμούλη-Πασχαλίδη ( 1918-2003 ) υπήρξε στην εποχή της χαρισματική μαιευτήρ-γυναικολόγος, εγκατέστησε ιδιωτική Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική,  πλήν τούτου δε ασχολήθηκε με τα κοινά της πόλης,  δημοτική σύμβουλος για πολλά χρόνια,  φθάνοντας να διεκδικήσει και την δημαρχία της πόλης της Θεσσαλονίκης. Η θυγατέρα του Βάσσου και της Καίτης Σταμούλη,  Έφη (Ευπραξία) και ο σύζυγός της Νικηφόρος Παπανδρέου είναι καί οι δύο ομότιμοι καθηγητές της Σχολής καλών  Τεχνών του Α.Π.Θ. στο γνωστικό αντικείμενο της Θεατρολογίας.

Από τον γάμο του Αλεξάνδρου Δημ. Αλεξανδρίδη  και της Ελίζας Κων. Κολοβού (1903) γεννήθηκαν ο πατέρας του βιογραφούμενου,  Δημήτριος Αλεξάνδρου Αλεξανδρίδης (1904-1989) και ο  Κωνσταντίνος (1905-1984) Αλεξ. Αλεξανδρίδης,  οι οποίοι από το 1921 ώς το 1925 σπούδασαν εμπορικές και οικονομικές επιστήμες στην Λειψία και την Δρέσδη, πόλεις  που την εποχή εκείνη υπήρξαν κέντρα του Διεθνούς καπνεμπορίου. Με την επιστροφή τους στην Ελλάδα δραστηριοποιήθηκαν  στην οικογενειακή επιχείρηση παραγωγής σιγαρέττων και καπνεμπορίου στην Θεσσαλονίκη, την Αθήνα και τας Σέρρας. Προϋπήρχε ήδη από το 1900 στην Θεσσαλονίκη βιομηχανική μονάδα παραγωγής σιγαρέττων με την επωνυμία «ΠΑΤΡΙΣ» Α.Α.ΑΛΕΞΑΝΔΡΙΔΗΣ & ΣΙΑ,   ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΣΙΓΑΡΕΤΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ σε κασετίνα (βλ. φωτογραφία της χαρτονένιας κασετίνας σιγαρέττων που διατηρείται), «3Α» και «ΖΕΝΙΘ»,  τα οποία εξήγοντο σε χώρες της Ευρώπης και κυρίως στη Γαλλία ( βλ.  A HISTORY OF THE GREEK CIGARETTE, editor Ε.Λ.Ι Α.,  THE HELLENIC LITERARY AND HSTORICAL ARCHIVE, ATHENS 1998, 2nd EDITION ).

Μετά τον αιφνίδιο θάνατο του πατέρα τους Αλεξάνδρου (παππού του Αλεξάνδρου-Κωνσταντίνου) στο Παρίσι το 1932  όπου και ετάφη σε οικογενειακό τάφο , πόλη που  μετέβαινε συχνά για επαγγελματικούς λόγους, οι δύο αδελφοί εγκατέστησαν στην Θεσσαλονίκη, σε διόροφο, με μεγάλο υπόγειο,  παλαιό κτίσμα ,  «μονάδα  επεξεργασίας καπνών εις φύλλα» στον τότε αριθ. 20 – σημερινό αριθμό 24 -  της οδού Μητροπόλεως,  αφού προμηθεύθηκαν από την Λειψία και την Δρέσδη υπερσύγχρονα για την εποχή μηχανήματα. Το ηλεκτρικό «κόσκινο» για τα  ανεπεξέργαστα  φύλλα καπνού,  γερμανικής κατασκευής , ήταν ογκώδες,  πολύ θορυβώδες και καταλάμβανε δύο πατώματα,  τον μισό χώρο του ισογείου και του πρώτου ορόφου.

Το 1955 ο Κωνσταντίνος αποχώρησε από την επιχείρηση και δραστηριοποιήθηκε στο εμπόριο καπνού στην Αθήνα,  μέχρι του θανάτου του το 1984. Εκτοτε την επιχείρηση στην Θεσσαλονίκη ανέλαβε μόνος ο  Δημήτριος Αλεξ. Αλεξανδρίδης.

Γνωρίζοντας άπταιστα 4 γλώσσες (Γερμανικά, Γαλλικά, Αγγλικά, Ισπανικά), ο Δημήτριος αλληλογραφούσε και εξήγαγε ελληνικά καπνά σε χώρες της ανατολικής & δυτικής Ευρώπης,  Β. Αφρικής- ιδιαίτερα Αίγυπτο και Αλγερία-, Ασίας – Κίνα, Κορρέα, Ταϊλάνδη- αλλά και Αυστραλίας. Στο  διόροφο, με υπόγειο,  κτίσμα της Μητροπόλεως 20 γινόταν επεξεργασία καπνών μέχρι το 1962, οπότε κατεδαφίσθηκε και ανοικοδομήθηκε. Στην διάρκεια της κατοχής, λόγω της γενικής οικονομικής δυσπραγίας και δεδομένου ότι ούτε οι γερμανοί είχαν την δυνατότητα να εξοφλήσουν τα χρέη τους από την αγορά καπνών προς τον πατέρα μου, του έστελναν γερμανικά παιχνίδια αντίστοιχης αξίας, μερικά εκ των οποίων διατηρούνται ακόμη!

Από το 1962 σταμάτησε την επεξεργασία και περιορίστηκε σε εξαγωγή καπνών. Εργάσθηκε συνεχώς μέχρι το 1986, οπότε το  εγκεφαλικό επεισόδιο τον ανάγκασε να διακόψει.

Ο πατέρας του βιογραφούμενου Δημήτριος Αλεξ. Αλεξανδρίδης (1904-1989) παντρεύτηκε στην Θεσσαλονίκη στις  20 Απριλίου 1939 την Βάσσω Κων. Κυριαζίδη (1917-2000)  δεύτερη σε ηλικία από τα 4 τέκνα του Κωνσταντίνου  Κυριαζή  Κυριαζίδη, σιτιρέμπορου  από την Αρκαδιούπολη της Ανατολικής Θράκης. Η Βάσσω γνώριζε άπταιστα την γαλλική γλώσσα, πολύ καλλιεργημένη, είχε έντονη φιλανθρωπική, κοινωνική και δράση, κοσμική, προσέφερε τα μέγιστα ιδιαίτερα στο «’Ασυλο του Παιδιού», την «Μέριμνα» & την «Μέλισσα» και υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Λυκείου Ελληνίδων Θεσσαλονίκης. Η πρώτη κατοικία του ζεύγους ήταν το νεοκλασσικό ιριόροφο κτίριο της Π. Πατρών Γερμανού αριθμ. 21 (σημερινός αριθμός 19). Στον αριθμό 17 της Π. Πατρών Γερμανού, γωνία με Παύλου Μελά, σε τριόροφο κτίριο του μεσοπολέμου ιδιοκτησίας Ξενοπούλου, είχε την κατοικία της  η Ντόρα Ευαγγελοπούλου-Ξενοπούλου (1917-1969), σύζυγος του γνωστού συμβολαιογράφου της εποχής εκείνης Δημητρίου Ευαγγελοπούλου (1916-1992), με την οποίαν η Βάσσω συνδέονταν φιλικά (και με μακρυνή συγγένεια), σπο τότε που ήταν συμμαθήτριες στο Α΄Γυμνάσιο (1928) που την εποχή εκείνη βρίσκονταν πολύ κοντά, νοτιοανατολικά  της πλατείας Συντριβανίου. Η Ντόρα Ευαγγελοπούλου άφησε εποχή για την ευγένεια & κομψότητά της και για την συμμετοχή της σε όλα τα κοινωνικά-φιαλανθρωπικά και κοσμικά δρώμενα της πόλης, φορώντας τουαλέτες των οίκων υψηλής ραπτικής «Κιούκα» & «Παξιμαδά». Γεγονός είναι πως το 1954, η Ευαγγελοπούλου αναγκάσθηκε να διανυκτερεύσει στο Ξενοδοχείο Mediterranean Palace, που ονομαζόταν τότε καί ΟΛΥΜΠΙΟΝ ΜΕΓΑΡΟΝ ΤΗΣ ΜΕΣΟΓΕΙΟΥ,  επειδή το φόρεμα που είχε ράψει στον Οίκο Ραπτικής Κιούκα για την συμμετοχή της σε μεγάλη χοροεσπερίδα για φιλανθρωπικούς σκοπούς του Ασύλου του Παιδιού, δεν χωρούσε να περάσει από την κεντρική στριφογυριστή πόρτα του Ξενοδοχείου, οπότε το φόρεσε & το έβγαλε μετά το πέρας της εκδήλωσης μέσα στο Ξενοδοχείο. Η Ντόρα και ο Δημήτριος Ευαγγελόπουλος δεν απέκτησαν παιδιά.

 Η Βάσσω με τον Δημήτριο Αλεξανδρίδη απέκτησαν   δύο παιδιά: την Ελίζα Δημ. Αλεξανδρίδου, νύν ομότιμη Καθηγήτρια του Εμπορικού Δικαίου της Νομικής Σχολής του Α.Π.Θ. και τον Αλέξανδρο-Κωνσταντίνο Δημ. Αλεξανδρίδη, νύν ομότιμο Καθηγητή της Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ. Ο Αλέξανδρος-Κνσταντίνος Αλεξανδρίδης από τον γάμο του το 1999 με την Ολγα Παναγιωτίδου, καταγόμενη από την Τραπεζούντα, απέκτησε δύο παιδιά τον Δημήτριο Αλεξ.-Κων. Αλεξανδρίδη, τελειόφοιτο του Πολυτεχνείου του  Cambridge  και την Κωνσταντίνα Αλεξ.-Κων. Αλεξανδρίδου, μαθήτρια Λυκείου ΙΒ του Ανατόλια.

Ο δεύτερος κατά σειράν ηλικίας αδελφός του παππού του, Αθανάσιος  Δ. Αλεξανδρίδης (1879-1952), ο οποίος από το 1910 μετοίκισε για επαγγελματικούς λόγους (παραγωγή σιγαρέττων «ΖΕΝΙΘ» & «3Α») στην Αθήνα από όπου και κατήγετο η σύζυγός του Πέπη (Θεοπέμπτη),  είχε 5 παιδιά: τον πρεσβύτερο Αλέκο (Αλέξανδρο)  (1920-1985) (καπνέμπορο στην Ζυρίχη), τους διδύμους Γεώργιο (1922-1992) και Δημήτριο (1922-1994) (γιατρό), την Νανά (Αθηνά) Βρανοπούλου-Αλεξανδρίδου (1932-2020) και τον νεώτερο Κάρολο (1933-1999). Η Νανά  (Αθηνά) Αθαν. Αλεξανδρίδου (25/3/1932-3/7/2020)  παντρεύτηκε  τον Γιώργο Βρανόπουλο (1926-1976) –υιό του Δημήτρη Βρανόπουλου (1900-1980), Αστυνομικού Διευθυντή, Βουλευτή το 1954,  και ετεροθαλή αδελφό του Μιχάλη Βρανόπουλου (1946-1994), Διοικητή της Εθνικής Τράπεζας, δολοφονηθέντα από τρομοκρατική ενέργεια  το 1994 -και απέκτησε δύο παιδιά:   τον Δημήτρη (γεν. το1958) που δραστηριοποιείται σε ναυτιλιακά στην Αθήνα και την Τάνια-Παναγιώτα Βρανοπούλου (γεν. 1-12-1959). Πρόκειται δηλ. για δεύτερα εξαδέλφια του Αλεξάνδρου-Κωνσταντίνου από την πλευρά του πατέρα του Δημητρίου Αλεξανδρίδη.

Αξιοσημείωτο  είναι πως ένας ακόμη Αλεξανδρίδης, ο Αλέκος Αθανασίου Αλεξανδρίδης (20-3-1920 έως19-1-1985), γιος του δεύτερου κατά  σειράν ηλικίας αδελφού τού Αλεξάνδρου Δ. Αλεξανδρίδη (1875-1932), δηλ. του Αθανασίου Αλεξανδρίδη (1879-1952) , διακρίθηκε στο καπνεμπόριο και την παραγωγή σιγαρέττων στην αλλοδαπή και δή στην Ζυρίχη. Υπήρξε αδελφικός φίλος του επίσης καπνεμπόρου & καπνοβιομηχάνου Γιώργου Αντίγονου Χατζηγεωργίου. Απεβίωσε το 1985 στην Ζυρίχη όπου και ετάφη. Ο Αλέκος απέκτησε με την Μαργαρίτα-Ταμάρα (1929-2018)  δύο τέκνα, τον Αθανάσιο Αλ. Αλεξανδρίδη (γεν. 2-2-1963 στην Ζυρίχη)   ηλεκτρονικό πληροφορικής  που με την σύζυγό του Γκαμπριέλα (γεν. 15-7-1972) απέκτησε έναν γιο, τον Αλέξανδρο-Ιάσωνα (γεν. 30-5-2013) και  ζεί και εργάζεται  στο Λουγκάνο και στην Πράγα,  και την Πέπη (Θεοπέμπτη) Αλ. Αλεξανδρίδου, (γεν. 3-7-1950 στην Θεσσαλονίκη). Μητέρα της Πέπης (Θεοπέμπτης) είναι η Μαρία-Υβόννη γεν. 20-3-1926 στη Λυών της Γαλλίας. Αξιο αναφοράς είναι πως πατερας της Υβόννης ήταν ο Αντώνης Κουμιωτάκης από το Ρέθυμνο και μητέρα της η Celestine Ζαγορίδου γεννημένη στο Κιρκαγάτς της Μ. Ασίας το 1900, οι οποίοι με την καταστροφή της Σμύρνης μετοίκησαν στην Λυών όπου γεννηθηκε όπως προαναφερθηκε η Μαρία-Υβόννη, με επακόλουθο να ζούν ακόμη στην Λυών πολλοί συγγενείς της Α΄και Β΄ βαθμού. Η Υβόννη έμεινε στην Γαλλία μεχρι την ηλικία των 17 ετών, επειδή όμως υπέφερε απο άσθμα ήλθε όλη η οικογένεια στην Αθήνα κατόπιν σύστασης του γιατρού τους, όπου όμως τους βρήκε ο πολεμος. Σε ηλικία 18 ετών, στις 12 Μαίου 1944, παντρεύτηκε στην Θεσσαλονίκη, τον Αλέκο Αθανασίου Αλεξανδρίδη που τότε ήταν 25 χρονών, όπου και γεννήθηκε η Πέπη το 1950. Όλη η οικογένεια Αλεξανδρίδη έμενε την εποχή εκείνη στην οδό Στρατηγού Καλάρη 3, κοντά στον Λευκό Πύργο. Το 1951 μεταφέρθηκαν για επαγγελματικούς λόγους στην Αθήνα σε σπίτι στο Χαλάνδρι, ενώ αργότερα και πάλι όλη η οικογένεια με  τα  πέντε τα παιδιά  μεταφέρθηκαν   στην Ιωάννου Δροσοπούλου 56 στην Φωκίωνος Νέγρη,  μεχρι το 1972 που απεβίωσε η γιαγιά Πέπη (Θεοπέμπτη). Το 1955 ο Αλέκος και η Υβόννη χώρισαν και ο μεν Αλέκος μετοίκησε στην Ζυρίχη, η δε Υβόννη με την μικρή θυγατέρα της Πέπη εγκαταστάθηκαν σε ένα σπίτι στη Ν. Σμύρνη όπου ζούν μέχρι σήμερα. Η Υβόννη ξαναπαντρεύτηκε το 1960 τον Απόστολο Αναστασόπουλο, Γεν. Διευθυντή του Υπουργείου Οικονομικών ο οποίος  πέθανε το 2005. Η μητέρα της Υβόννης  Celestine Ζαγορίδου πέθανε στην Αθήνα το 1983. Η Πέπη Αλεξανδρίδου παντρεύτηκε το 1972 τον Χρήστο Βαρβέρη  και το 1980 γέννησε την κόρη της Χριστίνα, ψυχολόγο στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Χώρισε  το 1986. Επαγγελματικά η Πέπη υπήρξε μάνατζερ σε 3 χειρουργικές  μονάδες της «Όρασης» απο το 1989 έως το 2005. Η Υβόννη είναι σήμερα 95 ετών και ζεί με την θυγατέρα της στην Ν. Σμύρνη στην Αθήνα.

‘Αξιο αναφοράς είναι επίσης ότι ο Αλέκος Αθαν. Αλεξανδρίδης (1920-1985),  ο οποίος είχε πολλές επαφες και δεσμούς με το Οικουμενικό Πατριαρχείο,  εχρίσθη από τον Πατριάρχη Αθηναγόρα:  «Τιτουλάριος Άρχων Χαρτουλάριος».

Η μοναδική απο τα 5 παιδιά, θυγατέρα του Δημητρίου Αθ. Αλεξανδρίδη (1845-1909),  Ευπραξία (Φραξούδα) Αλεξανδρίδου (1883-1971), απέκτησε από τον σύζυγό της στας Σέρρας Τάκη (Δημήτριο) Σταμούλη τέσσερα παιδιά: τον Βάσο (1919-1999), την Νέλλη (Αννα)  (1917-2002),  την Αθηνά (1921-2005) και τον Κώστα Σταμούλη (1923-2010). Η Νέλλη Σταμούλη παντρεύτηκε τον φυματιολόγο-παθολόγο των Σερρών Χρήστο Παπαβασιλείου (1896-1989) και απέκτησε δύο παιδιά: τον Βάσο Παπαβασιλείου (1939-2014)  και την Έφη (Ευπραξία) (1948). Η τριόροφη διατηρηταία νεοκλασσική κατοικία, κτίσμα του μεσοπολέμου, του γιατρού Χρ. Παπαβασιλείου στην οποία προς το παρόν διαμένει η θυγατέρα του Έφη & έχει γίνει Πολιτιστικό Κέντρο,  βρίσκεται στην κεντρική πλατεία των Σερρών, όπου το 1950 φιλοξένήθηκε  η τότε βασιλική οικογένεια (ο βασιλέας Παύλος, η βασίλισσα Φρειδερίκη και ο  νεαρώτατος τότε διάδοχος Κωνσταντίνος) κατά την τριήμερη επίσημη τότε επίσκεψή τους στας Σέρρας. Ο γιατρός Χρήστος Παπαβασιλείου συνδέονταν οικογενειακά με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή ο οποίος τον επισκέπτονταν συχνά στην οικία του  στην κεντρική  πλατεία των Σερρών, ιδιαίτερα Πάσχα και Χριστούγεννα και γευμάτιζαν με όλη την οικογένεια και αρκετούς φίλους του συμπατριώτες,  δεδομένου ότι ο Κ. Καραμανλής κατήγετο από την Πρώτη Σερρών. Ο γιός του Χρήστου Παπαβασιλείου, Βάσος (1939-2014) ακτινολόγος ιατρός, παντρεύτηκε την θυγατέρα του οφθαλμιάτρου Δημητρίου Τσίπα, Κυριακή (Κική) και απέκτησε μια κόρη, την Άννα Παπαβασιλείου (26-11-1975). Η Έφη (Ευπραξία) Χρ. Παπαβασιλείου παντρεύτηκε τον φυσικό  Γρηγόριο Νότα. Ο Βάσος Δημ. Σταμούλης (1919-1999), ιατρός παθολόγος, επί έτη Διευθυντής της Παθολογικής Κλινικής του Κεντρικού  (Γενηματάς) Νοσοκομείου από τον γάμο του με την Κατερίνα (Καίτη) Πασχαλίδου-Σταμούλη, μαιευτήρα-γυναικολόγο, απέκτησαν μία θυγατέρα την Έφη Σταμούλη-Παπανδρέου, Καθηγήτρια Θεατρολογίας στο Α.Π.Θ., η οποία από τον γάμο της με τον Καθηγητή Α.Π.Θ Νικηφόρο Παπανδρέου απέκτησε δύο παιδιά, τον Βασίλη και την Κατερίνα Παπανδρέου. Τέλος η Αθηνά Δημ. Σταμούλη (1921-2005) παντρεύτηκε τον Νεστορα Ζλάτκο, γιό του Γεωργίου Ζλάτκου (1863-1933), Προξένου του Αυστροουγγρικού Υποπροξενείου Σερρών 1893, και απέκτησε έναν γιό τον Γεώργιο Νεστ. Ζλάτκο, πολιτικό μηχανικό στις Σέρρες. (βλ. και ΑΠΟΜΝΗΜΟΝΕΥΜΑΤΑ Καρόλου Αλεξανδρίδου, Θεσσαλονίκη 1975). Ο Γεώργιος Νεστ. Ζλάτκος απο τον γάμο του με  την Γιώτα Σταυριανού απέκτησε έναν γιο τον Νέστορα Γεωργίου Ζλάτκο, φοιτητή Πολυτεχνείου στην Ξάνθη.

 Ο πατέρας τού Κωσταντίνου Κυριαζή Κυριαζίδη (1880-1942) παππού του Αλεξάνδρου-Κωνσταντίνου Αλεξανδρίδη από την πλευρά της μητέρας του, -προπάππος του- Κυριαζής Κων. Κυριαζίδης (1855-1929)  ο οποίος είχε άλλα οκτώ αδέλφια, παντρεύτηκε στην Αδριανούπολη την Βασσώ Βεζυρτζόγλου (1856-1939), γυναίκα  αρχοντικής οικογένειας, καλλιεργημένη, μορφωμένη, με πολλή έντονη προσωπικότητα, δεινή καπνίστρια, τόσο που «άφησε εποχή» για τον τρόπο που κάπνιζε σιγαρέτα με μία μακρυά, τριάντα εκατοστών του μέτρου πίπα,  αλλά και για την κομψότητά της και εντυπωσιακά αρχοντική παράστασή  της. Τον Οκτώβριο του 1916 κατά την άφιξη του Ελευθερίου Βενιζέλου, πριν την είσοδο του τραίνου  στον Σιδηροδρομικό Σταθμό της Θεσσαλονίκης, η Βασσώ το  σταμάτησε, ο Ελευθέριος Βενιζέλος  (1864-1936) μειδιών ευχαρίστως συνομίλησε μαζί  της και  τον συνεχάρη. Το στιγμιότυπο  αποθανατίστηκε φωτογραφικά και δημοσιεύθηκε στον τοπικό Τύπο.

 Με την Βασσώ Βεζυρτζόγλου ο Κυριαζής Κων. Κυριαζίδης (1855-1929)  απέκτησε 7 παιδιά: τον Αντώνη (1876-1933), τον Χαράλαμπο (1878-1944), τον  Κωνσταντίνο (1880-1942), την Μελπομένη (Μανιώ) (1882-1960), την Αναστασία (1883-1965), την Αγγελική (1885-1961) και τον Γεώργιο (1887-1963).  Με τον ερχομό τους ως πρόσφυγες στην Ελλάδα το 1922 διεσπάρησαν ως εξής:

Στην Αθήνα  ο Αντώνης Κυριαζίδης παντρεύτηκε την Ανθή με την οποία απέκτησαν έναν γιό, τον Κυριαζή Αντώνη Κυριαζίδη. Η Μελπομένη Κυριαζίδη παντρεύτηκε τον Δημήτριο Πουσκούρη και απέκτησαν  τρία παιδιά: τον Αθανάσιο, τον Κυριαζή και την Ευδοκία. Ο Αθανάσιος με την  Πολυξένη απέκτησε μια θυγατέρα, την Μελπομένη (Μένη) η οποία με τον σύζυγό της Κώστα Σταματέλο απέκτησε επίσης θυγατέρα, την Έφη. Η έφη Σταματέλου με τον σύζυγό της  Φώτη Στεργιάκη απέκτησε δύο παιδιά, την Μένη και τον Νίκο Στεργιάκη. Ο Κυριαζής Δημητρίου Πουσκούρης με την σύζυγό του Μαίρη απέκτησαν μια θυγατέρα την Μόνικα (Μελπομένη) Κυριαζή Πουσκούρη, μαθηματικό που εργάζεται στο Υπουργείο Οικονομικών. Η Ευδοκία Δημητρίου Πουσκούρη παντρεύτηκε τον δικηγόρο Γεώργιο Πετρουνάκο και απέκτησαν δύο τέκνα: την Μαριέττα, φαρμακοποιό και τον Γιάννη, δικηγόρο. Ο Γιάννης με την σύζυγό του Νανά απέκτησαν  τον Γεώργιο και την Βίκυ Πετρουνάκου,  ενώ η Μαριέττα με τον σύζυγό της Γεώργιο Λαμπαδάρη απέκτησε τον Θάνο Λαμπαδάρη, ο οποίος με την σειρά του απέκτησε με την σύζυγό του Μαρία τον Γεώργιο Θάνου Λαμπαδάρη.

Στην  Θεσσαλονίκη ο Κωνσταντίνος Κυριαζή Κυριαζίδης (1880-1942)  παντρεύτηκε την Αναστασία Καρά,  ο Χαράλαμπος που σκοτώθηκε το 1944 απο εκπυρσοκρότηση όπλου έμεινε ανύπανδρος  και η Αναστασία Κυρ. Κυριαζίδη  παντρεύτηκε τον Κωνσταντίνο Πολυμερίδη, η θυγατέρα των οποίων Μερόπη παντρεύτηκε τον Νικόλαο Κοϊνίδη.

Στην  Σιάτιστα  ο Γεώργιος Κυριαζή Κυριαζίδης παντρεύτηκε την Χρυσούλα Τέφα, ο υιός των οποίων Κυριαζής Γεωργίου  Κυριαζίδης  (1926-2010) διέπρεψε  επί 40ετία στον δικαστικό κλάδο στην  Σιάτιστα. Με την σύζυγό του Μαίρη Σώζιου ο Κυριαζής απέκτησε δύο αγόρια, τον Γεώργιο Κυρ. Κυριαζίδη  (1970-2012) γιατρό γυναικολόγο & τον Θεόδωρο, οικονομολόγο στην Αθήνα. Ο γιατρός Γεώργιος απέκτησε από  την σύζυγό του  Μαρία Χατζηδημητρίου γιατρό βιοπαθολόγο,  την Μαρία-Αννα Γεωρ. Κυριαζίδη (2001) που σπουδάζει Ιατρική και τον Κυριαζή-Αθανάσιο Γεωργίου Κυριαζίδη (2004) μαθητή Λυκείου.

Στο Κιλκίς  η Αγγελική Κυριαζή Κυριαζίδη παντρεύτηκε τον Σταύρο Γεωργιάδη, ο ένας γιός των οποίων, ο Αντώνης Σταύρου Γεωργιάδης  εξελέγη δήμαρχος Κιλκίς 1964-1967 και ευεργέτησε ποικιλοτρόπως την πόλη. Ο Αντώνης δεν απέκτησε παιδιά. Ο άλλος γιός Κυριαζής Σταύρου Γεωργιάδης απέκτησε με την σύζυγό του Τούλα δύο παιδιά, την Κική & τον Σταύρο Γεωργιάδη. Η Κική Κυριαζή Γεωργιάδου απέκτησε με τον σύζυγό της Βασίλη Μιχαλόπουλο έναν γιό, τον Σταύρο Βασιλείου Μιχαλόπουλο. Ο Σταύρος Κυριαζή Γεωργιάδης απέκτησε απο την σύζυγό του Στέλλα δύο παιδιά, τον Κυριαζή Σταύρου Γεωργιάδη και την ‘Αρτεμη Σταύρου Γεωργιάδου, που διαμένουν πλέον στη Θεσσαλονίκη.

Ο παππούς του Αλεξάνδρου-Κωνσταντίνου Αλεξανδρίδη από την πλευρά της μητέρας του Βάσσως,  Κωνσταντίνος Κυριαζή Κυριαζίδης (1880-1942), παντρεμένος με την Αναστασία  Καρά (1894-1984), πρόσφυγας του 1922 από την Αδριανούπολη Ανατολικής Θράκης, γιός του Κυριαζή Κυριαζίδη (1855-1929) & της Βασσώς Βεζυρτζόγλου,  απέκτησε 4 παιδιά : την Βάσσω  (1917-2000), την Σοφία (1915-1987), τον Κυριαζή (1920-1995), οικονομολόγο και τον Ιωάννη (1925-1985) ιατρό.Ο τελευταίος  ανήκει στους πρώτους 17 φοιτητές της νεοϊδρυθείσης το 1942 Ιατρικής Σχολής του Α.Π.Θ, το δε όνομά του αναφέρεται σε τόμο που εκδόθηκε για την Ιατρική Σχολή του Α.Π.Θ. («50 χρόνια Ιατρική Σχολή 1942-1992»), βλ. καί: «ΜΙΣΟΣ ΑΙΩΝΑΣ ΜΕ  ΤΟΝ ΙΑΤΡΙΚΟ ΚΟΣΜΟ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ» , Σταύρου Κ. Πολυζωίδη, έκδοση Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης, 1990, σελ. 103.

Η Πολυχρονία Βεζυρτζόγλου (1869-1942) είχε τέσσερις ακόμη αδελφές: την Αρχοντού, την ‘Ολγα, την Χρυσή και την Βασσώ (Βάσσω), γιαγιά της μητέρας του Αλέξανδρου-Κωνσταντίνου Αλεξανδρίδη, Βάσσως Κυριαζίδου Αλεξανδρίδου.

Η Πολυχρονιώ-Πολυχρονία Βεζυρτζόγλου (1869-1942) που παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Απ. Μπάλτα, αδελφή της Βασσώς  (1855-1929),  με τον σύζυγό της Αλέξανδρο Απ. Μπάλτα (1856-1940)., απέκτησε πέντε  παιδιά, πρώτα εξαδέλφια της Βάσσως Κυριαζίδου-Αλεξανδρίδου (1917-2000): τον Απόστολο Αλεξάνδρου Μπάλτα (1901-1986), την Ελένη Αλ. Μπάλτα, την Ευτέρπη Αλ.  Μπάλτα-Χαριτάντη, την Μάχη που παντρεύτηκε τον Μίνω Γερακάρη και την ‘Αννα που παντρεύτηκε τον Αλέξανδρο Βογιατζόγλου. Οι τελευταίοι κατά την διάρκεια του πολέμου εγκατέλειψαν την Ελλάδα και εγκαταστάθηκαν στην Ν.Αφρική.

Ο Απόστολος Μπάλτας (1901-1986) του Αλεξάνδρου Μπάλτα ( 1860-1940) & της Πολυχρονιώς (Πολυχρονίας) Βεζυρτζόγλου (1869-1942),  παντρεύτηκε την Μαρία Δούδου (1906-1998) και απέκτησε  δύο τέκνα τον Αλέκο Απ. Μπάλτα (1945) πολιτικό μηχανικό και την Αλεξάνδρα Απ. Μπάλτα (1943) η οποία παντρεύτηκε τον Πιέρο Καλακώνα (1929-2008) και απέκτησαν  τρία παιδιά: τον Κωνσταντίνο (1973), την Νικολέτα (1975) και τον Απόστολο Καλακώνα (1978). Ο Αλέκος Αποστ. Μπάλτας (1945) από την σύζυγό του Άννα-Νικολάου & Ιωάννας-Ταγαρά (1952) απέκτησε δύο θυγατέρες, την Μαρία (1974) και την Ιωάννα Αλεξ. Μπάλτα (1976)

    Η Ελένη Αλεξάνδρου Μπάλτα, αδελφή του Απόστολου, με τον σύζυγό της Δημοσθένη Βελέτσο απέκτησε τρία παιδιά: τους διδύμους Γιάννη & Αλέκο Δημοσθ. Βελέτσο και την Έλλη Δημοσθ. Βελέτσου, η οποία με τον σύζυγό της Τίτο Θεοκτίστου  απέκτησε τρία παιδιά: τον Δημοσθένη Τίτου Θεοκτίστου (1950), την Ελένη Τ. Θεοκτίστου και την Δανάη Τίτου Θεοκτίστου-Επιβατιανού (1953). Η Ευτέρπη Αλεξάνδρου  Μπάλτα,  απέκτησε με τον σύζυγό της Βασίλειο  Χαριτάντη  δύο παιδιά: τον Ανέστη και τον Αλέκο Χαριτάντη (γεν. 1944). Ο Αλέκος  Βασιλείου  Χαριτάντης από την σύζυγό του ‘Ελλη Μπακατσέλου (1942)  απέκτησε δύο παιδιά, την Αλεξία Αλεξ. Χαριτάντη & τον Βασίλειο Αλεξ. Χαριτάντη.

Ο Κωνσταντίνος Κυριαζή Κυριαζίδης (1880-1942) απο την εγκατάσταση της οικογένειάς του  στην Θεσσαλονίκη το 1924,  συνέχισε την δραστηριότητα της εμπορίας σίτου συνεργαζόμενος με τον Γ. Χατζηγιαννάκη στον ομώνυμο μύλο του, μεχρι του θανάτου του, δραστηριότητα που κατ’αρχήν συνέχισε και ο γιός του Κυριαζής Κων. Κυριαζίδης (1920-1995). Η μεγαλύτερη κόρη του Σοφία παντρεύτηκε τον Γεώργιο Πρεζεράκο (1904-1978), νομικό, Γεν. Διευθυντή Ταχυδρομείων με έδρα το διατηρητέο, σήμερα,  Παλιό Ταχυδρομείο στην Τσιμισκή και απέκτησαν έναν γιό,  τον Μάριο Γ. Πρεζεράκο (γεν. 1938), που σπούδασε ναυπηγός στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου. Ο Κυριαζής Κων. Κυριαζίδης (1920-1995) σιτιρέμπορος,  γέννησε μια θυγατέρα, την Αναστασία (γεν. το 1945) που παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο τον Θεόδωρο Καλπακτσόγλου και σε δεύτερο τον Δημήτριο Ρεκόπουλο με τον οποίο απέκτησε  μία θυγατέρα,  την Κατερίνα Δ. Ρεκοπούλου (γεν. το 1988), βιολόγο, που ζεί και εργάζεται στο Λονδίνο. Ο ιατρός Ιωάννης Κων. Κυριαζίδης (1925-1985)  δεν παντρεύτηκε και δεν απέκτησε παιδιά.

Επειδή οι περισσότεροι εξάδελφοι της μητέρας του βιογραφούμενου Βάσσως Κυριαζίδου-Αλεξανδρίδου εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα, υπάρχουν  αρκετά εξαδέλφια που ζούν και δραστηριοποιούνται εκεί. Ετσι,  ο εξάδελφός της Δημητριος Πουσκούρης (1905-1985) που παντρεύτηκε στην Αθήνα την Μελπομένη (Μανιώ) Κυριαζή  Κυριαζίδου, απέκτησε τρία παιδιά: τον Αθανάσιο, τον Κυριαζή και την Ευδοκία. Ο  Γιάννης Πετρουνάκος, δικηγόρος, γιός του Γιώργου Πετρουνάκου και της Ευδοκίας Δημητριου Πουσκούρη,  και η σύζυγός του Νανά (Αθανασία) είναι νομικοί σύμβουλοι στο κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Αθηνών. Η εξαδέλφη του Μόνικα (Μελπομένη) Κυριαζή Πουσκούρη (εγγονή της Μανιώς-Μελπομένης  Κυριαζίδου-Πουσκούρη, αδελφής του παππού  Κωνσταντίνου Κυριαζή  Κυριαζίδη), μαθηματικός, εργάζεται στο Υπουργείο Οικονομικών, στο τμήμα πληροφορικής. Πρόκειται για δεύτερα εξαδέλφια του Αλεξάνδρου-κωνσταντίνου Δ. Αλεξανδρίδη από την πλευρά της μητέρας του Βάσσως Κων. Κυριαζίδου-Αλεξανδρίδου. ΄

Αξιο επίσης να αναφερθεί  είναι πως ο Πάπας και Πατριάρχης Αλεξανδρείας και πάσης Αφρικής Παρθένιος ο Γ’, κατά κόσμον Αρις Κοϊνίδης (1919-1996 ), επονομαζόμενος και «Πατριάρχης των Διαλόγων», υπήρξε εξάδελφος του Νικολάου Κοϊνίδη (1909-1993) πρώτου εξαδέλφου της μητέρας του Βάσσως Κυριαζίδου από την σύζυγό του Νικολάου Μερόπη. Ο Νικόλαος Κοϊνίδης  απέκτησε δύο παιδιά: τον Μιχάλη (η σύζυγός του Ρόη Σαραντιάδου) και την Αναστασία (ο σύζυγός  της Δανιήλ Κανδυλιάρης). Ο Αντώνης Σταύρου Γεωργιάδης (1914-Μαρτιος  2005), γιός της Αγγελικής (1885-1961) και του Σταύρου Γεωργιάδη, πρώτος εξάδελφος της Βάσσως Κων. Κυριαζίδου-Αλεξανδρίδου, εχρημάτισε δήμαρχος Κιλκίς (1964-1967), μεγάλος ευεργέτης της πόλης,  προσέφερε όλη του την περιουσία καί εν ζωή καί  με την διαθήκη  του,  για υποτροφίες σπουδών σε νέους και νέες του Κιλκίς, η δε κατοικία του στο κέντρο της πόλης έγινε πολιτιστικό κέντρο σύμφωνα με την επιθυμία του.

 

Ο Συντάξας

Αλέξανδρος-Κωνσταντίνος Δημητρίου Αλεξανδρίδης

Ομότιμος καθηγητής Ιατρικής Σχολής Α.Π.Θ.

Θεσσαλονίκη, Σεπτέμβριος  2020